Но бликна одеднаш болката пуста. Ѝ тежеше в гради.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Усмевката не ја сокрива. Не може...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Радост. Старицата се усмева. Но во очите ѝ тежи тага. Длабока. Голема. Неискажлива.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Подмолија ја клука од коренот облак сив врз ликата ѝ тежи.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Можеби на санката го ставила врзопчето со стара хартија да не ѝ тежи...
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Ние децата на самракот што меко легнува во ходникот Ние што ѝ тежиме на тежата на земјата Ние што љубиме од љубопитство Ние што не признаваме владетел во зборот формираме Независна Илегална Единица Пророк Ние децата на паднати борци со шестари в раце Ние со центарот в срце Ние избодени од игли Ние што кротко се собираме во црно-белата слика Ние од портретот групен формираме Независна Илегална Единица Пророк Ние децата на ветрот со очи во темната шума Ние громобрани на очајот развлечени во поворка Ние што подаваме рака над космичката постела Ние - тајната на светот формираме Независна Илегална Единица Пророк
„Забранета книга“
од Веле Смилевски
(2011)
- Сега ќе те однесам дома, сотоно. Лежи на прегреан цреп, кркај тикви печени и прави деца.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- Не ни е определено да векуваме во Лесново, рекол Онисифор Проказник. - Кажа, запомнив.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Вашите закони не ќе ѝ тежат на мојава дружина.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ѝ тежиш на земјава, твојата крв ќе ѝ е потешка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Мојата кралица на постела лежи Лек за нејзе нема, главата ѝ тежи Дај помагај бабичке мила Ќе те дарвам со злато и свила.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)