Доста ја наведна главата, пак си ја зави устата. Co шамијата, се потпре на колената и преку заби почна: — А бре татковци, а бре дедовци.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Петра не е многу изненадена од неговата појава, таа знае дека никогаш нема да ѝ излезе од мислата, го прекорува Проклет да си бре дедо, врколак стар, се залости во вагонот само за сами да си заминеме и колку што сум тешка уште потежок товар ми стави на плеќи!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)