о (изв.) - да (чест.)

Вода, о да! Да ѝ нема крај и да не ѝ го барам! да ѝ се воодушевувам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Жилберт&Џорџ: О да, секако. Тоа се менува малку по малку.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
„О да, секако, Френк. Таа добра песни. Чекај малку. Ја прво објасни на Рози.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
А како гласеше приказната што Ден ни ја раскажа кога се врати од војната.” „О да. Ја заборавив.”
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Деновиве младите автори се бават со многу различни работи.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)