абажур (имн.) - и (сврз.)

ЛУКОВ: (Оди до абажурот и го пали.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Во едно ќоше од дневната соба забележав повеќе столни лампи со убав абажур и се загледав во нив - Колку се убави секоја на свој начин, ни ниедна не е иста со другите.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)