Така секои три дена куќата во којa одеше на рана, молчешкум го пречекуваше, молчешкум го испраќаше.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Можеби и не е најомилениот, тој подоцна, откако беше во Прага, рече дека таа е негова прва љубов, но Лондон ептен го сака.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Кирил и Методиј” токму предни~ат во ширеwето на примитивизам и невкус: универзитески „звани~ен” фонт е некаква лоша верзија на старословенско писмо кое се трупа и кај што треба и кај што не треба, а многу повеќе, се разбира, каде што не треба; „редовен корисник” на тој фонт е и партијата ВМРО-ДПМНЕ), овојпат во Маргина решивме малку да се задржиме на типографијата (правеwето букви, „фонтови”) и да ви претставиме двајца веќе славни типографи- дизајнери, Дејвид Карсон и Фрир-Џонс, коишто зна~ајно ги поместија границите на она што зна~и графи~ки дизајн.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Бев кај Ивана на гости. Таа се пресели од Алма Ата во Англија и мене неочекувано ми се отвори шанса да го видам најомилениот град на брат ми.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)