Нов резок пискот на локомотивата ја процепи ноќната тишина и ... бегалците со радост усетија дека возот ја намалува брзината.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Уморните бегалци со радост ја примија поканата.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Молкнаа. Сега и ловците, како и другите, стоеја пред своите двоколки со едно воле или со ѕевгар.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Останаа уште триесет и четири запреги, без бегалецот со обетка - еден терач помалку од таа бројка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Меѓу нас не беа покојните Дмитар-Пејко, Јане Крстин, Пеце Дановски и Неделко Шијак, и ни свртеа грб Васко Тушев, Круме Арсов, Осип Сечковски, Трипун Караѓоз и свирачот на шупелка Цуцул Мицковски (го видов - ја влечеше без збогум по себе запрегата), и беше и не беше со нас Онисифор Мечкојад.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Никој ништо не им кажа, никој не им дојде, пријателски и мислителски да ги измери со очи: не изеле толку фурни леб за да го фатат бегалецот со обетка на уво.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Меѓу бегалците со нескриен восхит се зборуваше за нив, особено за Пелагија, за нивната храброст тајно да го откопат дедото Костадин и исто така тајно да го донесат пред очите на баба Петра!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)