Ги бараа можните заемки, некои дамна утврдени, други заборавени.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Веруваше дека во урнатините ќе никне новата билка на животот. Така било овде отсекогаш.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Своевремено за едно медицинско списание преведуваа написи од османското време за лековитите билки на Балканот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Бреговите тоа го гледаа, се поткреваа и шептеа нешто со тополите врз нив, па тој не забележа пред него како се покажа и друго место, по него пак друго, сѐ некогашно и сѐ познато и драго, и преплашен скокна од потајниот допир кога го полази тенка водена жила што се провре меѓу прстите на нозете а потоа му ги покри стопалата и низ тенко жуборење водата почна да се качува по него нагоре, да се тимари, да го гали; забележа свиткани како лежат исушените стракчиња билки на дното и како го тркалаат грагорот пред себе еден величенствен облик.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)