Неговото продолжение, меѓутоа, содржи алегориска поука: она што е раселено во стварност, ќе се насели во главите, и тоа, зависно од самите глави, или како благослов или како проклетство, или како милоина на мислата и чувствата или како проклетиник, како наезда на глувци кои излегуваат од устите.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тоа е среќно паганска желба, некаков вид давање благодарност, која секако повеќе го потврдува животот (ако така може да се каже за една хипотетична желба во последните часови) отколку последниот благослов или дури „доведување на своите работи во ред”.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)