бокал (имн.) - и (сврз.)

Овој извика некоја шифра место порачка во баџата на скарата и се наведна зад шанкот кај бочвето - и да го наполни бокалот и да ја испразни в уста маштрабата под чепот.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Си пиел ли некогаш, другар брат? се сети пред тие клепки на млаката вода во бокалот и сфати дека во тој миг пука во него бездна на рамнодушност. Во неа, како лавина, неотпорно се тркалаше отпорот.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)