брадавица (имн.) - на (предл.)

Го прашувам шанкерот зошто има голема брадавица на левата веѓа.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Останав со Луција; таа ме бакнуваше страсно во устата, како да сакаше нешто да ми надомести; мене ми се гадеше и ми се блуеше; ми зборуваше дека тоа со народниот дух е сериозно, и дека сум требал да признам, но не сѐ и не одеднаш; дека сум требал да признам нежно, а не со гордост; не ја слушав, оти свеста ми беше на работ; ја прашав дали забележува дека боите воопшто не се обоени, и дека мирисите воопшто не се миризливи; попусто се обидував да го насетам мирисот на цимет во нејзината коса, оти веќе го немаше; бев сосема прилепен до нејзините гради, и ги чувствував на моите, но тие беа како брадавици на некаква мермерна Венера; всушност, чувствував дека светот е страшно изморен, и дека сите тие бои, мириси и допири се веќе стари, дека им треба обнова.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
„Никогаш веќе не сакам двапати да ти кажам нешто“, рече човекот со лузната со сосема смирен глас, кој воопшто не соодветствуваше на она што пред малку се случи.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Брадавиците на нејзините малечки гради се покажаа под маицата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Гледам како играта ми се открива... 22.34 Уште еден Jamesons и пинта Holsten.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Залижав со јазикот во вдлабнатината меѓу двете гради, но во мигот кога сакав да се придвижам нагоре, до вратот кој благо беше извиен над мене, Ема ја крена главата и, кикотејќи се, повторно ми ја наполни устата со брадавицата на десната цицка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)