Е, ако има але... да излезам и јаска! и станува со сѐ веленце, ама сфаќа дека не може така па го остава на брлогот во кое се враќа Чана.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Татко му ова го проследи со коментарот дека тој уште кога за првпат ја видел знаел дека таа вртиопашка отсекогаш била подготвена на такво нешто, но тој да не се грижи, туку по завршената работа да се врати во Софија, не во оној брлог во кој живееше со неа, туку во својот вистински, дедовски дом па тогаш „ќе се најде некое ново и умно решение”. За Константин З. сè стана безумно.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)