А, застоената вода, нечини, се смирисува, во неа почнува нешто одвнатре да мрда, некои невидливи мушички на стрвост, почнуваат да работат, некои бубачки или микроби скриени од погледот на јавното око.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Не знам што повеќе изненадува: да се наиде на таков ред кај бубачките или на такви идеи кај една жена.