Никогаш не ќе разберам што се случи со нашето татенце, никогаш додека сум жив чинев не ќе разберам каков ветар удри во неговото срце.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
И штотуку месечината се поткренала зад ред јасики и штотуку сув ветар удрил во високиот и тесен прозорец на неговата куќа-кула, еден од помошниците на мулазимот со неколку стрелци и бекрии го повикал прегладнетиот непокорник да се предаде: на оној што се кае, алахот и султанот му простуваат.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
И во своите педесет и три години се надевал дека ќе има деца.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)