Сите тие денови, за сите тие лоши, зимски денови, колку да беше времето проклето, сеедно дали дуваше северен, мразен ветар или паѓаше голем, црн снег, јужен, Кејтеновиот син се крадеше од домските простории и сеедно со своето дрво се прикриваше во некоја дупка, во некоја темница.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
ЕЛ КОНДОР ПАСА: НАДЛЕТУВАЊЕ СО ВЕТРОТ Никој не го допрел снегот на Андите а пред тоа да не се праша – налет на ветар или павтеж на кондор му го гали лицето.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)