Односно, искуството на чувствување сексуална желба кон припадници од еден конкретен пол им претставува, како на другите, така и на лицето (геј или стрејт) што ја доживува, однос на сличност, на наликување, на идентитет или на некој друг вид структурна сообразност со вообичаената родова улога на припадниците на другиот пол.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова проткајување ни овозможува за првпат да ја видиме врската помеѓу философското барање за чистота, гледиштето дека жените на некој начин се непрочистени, подреденоста на жената, и „вирилната хомосексуалност“ (вид машка сексуалност која што Ева Сидвик ја нарекува „хомо-хомосексуалност“, јасно предочена со тврдењето на Жан Жене дека „мажот кој ебе друг маж е двапати маж“).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
А колку помалку машката хомосексуална желба се пројавува на таков агресивен, фалусен начин, толку поповрзана ќе изгледа со некоја женствена родова улога.
Ова значи дека родот и сексуалноста се строго поврзани.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Ова можеби не важи толку за (реткиот) вид машка истополова желба што има исклучиво фалусен, агресивен и сексуално доминантен облик; но, ако сите предмети на таквата желба се машки, дури и оној традиционално мажествен стил на хомосексуална желба нема многу изгледи да избегне некакво поврзување со женскиот субјективитет или со женската родова улога.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Да те привлекува еден пол е да чувствуваш како да му припаѓаш на другиот пол.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)