Тогаш сестрата се присети дека тоа движење го беше видела во ходникот.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Сеќавањето на една слика, што ја видела во една ботаничка книга, како една змија маѓепсува верверица, ѝ го засили сомнежот дека тоа не е железна или глазирана порцеланска змија, туку вистинска змија што се обидува да ја употреби својата натприродна моќ врз неа.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Никогаш не сум го видела во портокалова маица или во син џемпер со ружа, не, не сум го видела ни на митинг, ни на телевизија.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
- Си видела во географскиот атлас колку е далеку Алма Ата? – праша Ивана колку да каже нешто.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Па, заедно гледавме – реков јас, а грлото ми се стегаше и зборовите тешко ми минуваа низ него.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Отворило една одаја; кога видело во неа, полно со стребро; отворило другата, полна со злато; отворило треќа, полна бисери и така 'и отворило сите десет одаи и во сите биле полни со сите убаиње што имало на веков.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Коа чул син му од царот тие зборои од Еѓупката, се уверил оти таа ет, и ја зел в кочија да ја носи дома.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
- Од сонцето што ме чвркна, домаќине - му рекла - чунки мене сонцето не беше ме видело во јаболкото досега, при с¯ што сум сестра на сонцето.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Зело момчето стапот на рамо, закачило шупелката на појас и забрало овците и прао 'и отерало на самовилцката планина да 'и пасит. 'И натерало овците во најубајте ливаѓе да пасат и си седнало под една сенка момчето, та си дувнало шупелката да си свирит.
„Македонски народни приказни“
од Иван Котев
(2007)
Роза Регас се сеќава дека ја видела во трговскиот центар Ел Корте Инглес пред дванаесет години, со избричена глава, во портокалов свештенички фустан, приклучена кон некоја источна секта и во поодмината бременост.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Април 1978 Превод: Катерина Јосифоска _______________ 22 Изворник: García Màrquez, Gabriel. Doce cuentos peregrinos. Buenos Aires:Sudamericana. 33–40.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Претпоставувавме дека таа понекогаш речиси насоне ја довикува мајка си која никогаш не ја видела во животот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)