викотница (имн.) - на (предл.)

Долу во дворот жената беше престанала со пеењето, но далечните викотници на децата допираа од улицата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бесни викотници на командантот на четата: - Митралезот!!! Дејствувај!!!
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)