Сепак, овие забелешки не ги оправдуваат оние кои сметаат дека единствено уметникот е способен правилно да ги претстави своите творби, да ги оживее и да ги измени низ едно естетско уредување.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
За нив, налик на инонокластите од десетиот век кои на Исток станале познати по тоа што не верувале дека божествената Вистина може да се инкарнира во слика, ниту една изложба на Бојс повеќе не може вистински да задоволи, бидејќи уметникот не е присутен за да ја раководи инсталацијата на своите предмети. 82 Margina #11-12 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Се надоврзуваат простори со различни димензии, во некои се среќава осамена творба (како Olivestones), како и широки простори кои слободно „дишат“, инсталации кои меѓусебно се допираат.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Според Татковиот резон човек со толку силна приврзаност кон книгите и нивната вистина можел да биде само добар и невино настрадал.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Мислам дека и вистината може да ни понуди неодреден број варијанти.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)