Во тоа време си дојде и Стојо од орање и се прибраа сите за вечера. Со „доброто вечер“, Стојо посака живот и здравје за внука си „дуда“ и на брата си му пожела и дури кожув да искине од зетот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јас су со тебе, и ако не го закла попот во турско за многу кабаети, ќе го заколеме сега обата и ќе се куртулисаме од него, — рече Ѓуро и го тупна по рамо внука си, негов најблизок род.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Си го зел со себе внука си Велка да му ги тера воловите.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)