вода (имн.) - им (зам.)

Водата им досегна под коленици. – Да се вратиме на чун – плахо прошепоте Мече. – Почекај ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Вода им даваше во чаши од тенко стакло, целите однадвор изнашарени со зелени лисје и црвени цветови.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Кога месечината се пробила низ една пукнатина, сенката на Карамба-Барамба, се исправила полека и почнала да се лизга по ѕидот.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Таа им бегаше, им се излизнуваше од раце, како вода им претечуваше низ прсти, им се спровираше низ нозе и им се кривеше.
„Сенката на Карамба Барамба“ од Славко Јаневски (1967)
Одат војниците, а по нив браздичиња вода им паѓа на песокта, на грагорот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Само вода им се полнеше устата, ама не ги болеа непцињата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Зар водата им ја изми омразата. Им ја понесе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Не знам дали вода им се пие, дали турипотпечи им се јаде.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Некои војници се капат оголголи, а некои во долги гаќи и водата им ги надува гаќите.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)