вода (имн.) - ми (зам.)

И гласот на водата ми доаѓа испревртен, од некое друго време.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Водата ми истекува и од ракавите и од предниците и од петиците. Целата сум капавица.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сега легни, ќе те повикам за вечера.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Ама, пак не знам како да кажам, умот ко вода ми се растура.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не легнав. Стоев до вратата и чекав, знаев дека ќе биде така: вода ми донесе Ганка.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)