Го завирил потокот со телото и водата веќе се префрла преку него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Човекот срипал, ама водата веќе била до глуждови.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Проклет да бидам, смртно ме исплаши таа глувост. Водата веќе беше влезена во мене, се колнам, таа беше голема, најголема.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)