Волкот ги имаше во својата уста лигите, што ги носеше во неговаот сон вкусот на нивната крв.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Велеа дека едни пцовиса, дека други волци ги заклаа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
12. ГОРАТА НЕ БИВА БЕЗ ВОЛЦИ - а зошто волците ги бива без гора?
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Козичката играше со роговите за последен пат, а волкот ги настрви острите заби.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
18. ВОЛКОТ ГИ ПАСЕ НИВНИТЕ ОВЦИ - кој ли го најмил него за овчар?
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
И така ги јавнале тие малодушните и се создало пак тоа што е надвор - волците ги јадат овците.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)