волја (имн.) - ја (зам.)

Чувстуваше дека со помош на својата волја ја доведува таа друга сила во постоење.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
А Нешка одеше, си работеше што ја повелаше мајка ѝ и татко ѝ и сѐ некаква зла волја ја потискаше.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Зашто не сакаше да се замери, но и со волја ја работеше работата:како што го слушаше кљакањето на секирите во шумата така му се чинеше оти е во брезничка планина, со свои луѓе, по дрва, како што имаа обичај групно да одат.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)