волја (имн.) - или (сврз.)

Ова не важи за слободата во однос на природата, да речеме за слободата на скулпторот што обликува камен менувајќи го неговиот изглед; во овој случај, колку повеќе вештина има тој, толку е послободен да ги примени своите уметнички идеали не на ничија сметка освен на каменот.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И претходно работ- никот кој го прекинал работниот однос по своја волја или спогодбено немаше право на паричен надоместок (чл. 67, ЗВОСН).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Слободата значи можност да се дејствува по сопствена волја или, ако сте способни за тоа, на сопствен начин, што значи дека некој друг треба да биде компромисен или да се предаде.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)