впечаток (имн.) - дека (сврз.)

А јас морав заедно со Биби да одам на тој концерт. (Ја зема машинката и го бричи) Лобо: Ме оговаравте ли?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Но, останува прашањето на патиките. Ако куклите ги замислиме без нив, навистина можеме да се согласиме дека глетката би делувала помалку „не­здраво“.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Имам впечаток дека таа опасно ме мрази.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие непосредно нè упатуваат кон популарните обувки на адолесцентите, ни помагаат да ја фокусираме фантазијата така што, благодарејќи му на сеприсутниот популарен елемент, ќе ја идентификуваме мрежата на означители: патиките на куклите им овозможуваат да значат во ова време, додека се стекнува впечаток дека за некое идно изложување би можеле да бидат и заменети.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тие, едноставно и ладнокрвно, не се земени предвид (David Daube) – па оттука, сосем точен е впечатокот дека правните акти кои се донесуваат во оваа област, се сконцентрирани првенствено на оние кои имаат [имотните/ богатите/работодавачите], односно оние кои го заземаат централното место во ‘високото општество’ и кои благонадежно ги финансираат предизборните кампањи на речиси сите поголеми политички партии кои подоцна, кога ќе дојдат на власт, во знак на благодарност и по принципот „Do ut des – ти дадов за да ми дадеш“ ги спроведуваат нивните антиработнички агенди. Оние кои немаат [неимотните/сиромашните/работниците], како да се невидливи за системот – тие, заедно сосе нивните проблеми, просто- напросто, се игнорирани!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
4.  За разлика од укинувањето (дејство ex nunc – „отсега“ за во иднина) кај поништувањето на одреден правен акт (ex tunc – „оттогаш“ 52 т.е. наназад) се создава впечаток дека овој поништен акт воопшто не ни постоел во правниот промет и сообраќај и, ретроактивно, се ништат сите правни последици кои настанале од неговото дејство.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Судот закажува рочиште на коешто на записник ја констатира склучената спогодба која добива својство на судско порамнување – ако се исполнети условите за склучување на судско порамнување согласно овој закон (чл. 308, ст.4 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Од сѐ што кажа уште при првата средба, добив впечаток дека многу знае, и тоа најмногу за настани и личности од нашето подрачје.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Добив впечаток дека не ме разбра.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ми направи впечаток дека заедно беа луѓе од двете страни на Маказар, од едната и од другата страна на реката.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Ги разбркав набрзина мислите. Се вратив на работа.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Имав впечаток дека подолго ќе се задржи во болница.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Јас знаев дека мајка ми знае унгарски, дури и сум ја слушала како зборува со вујко ми Вангел, ама кога разговараше со Унгарецот добив впечаток дека тоа не е мојата мајка туку некоја друга жена.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Андреевски (автор што исклучително го почитувам) имав впечаток дека ги слушам раскажувањата на мајка ми.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Тој јануари постојано одевме на 42 улица да гледаме филмови, а потоа по Бродвеј се спуштавме до 68 улица, за да ја гледаме турканицата пред влезот во кино­то каде се прикажуваше нашиот филм.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш Тејлор слизна од него, ја грабна капата од мојата глава, отрча до прозорецот со капата преку неговата тупаница, го скрши стаклото и почна да вика: „Помош! Полиција!“
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во февруари Ролинг Стоунс беа во градот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Додека Тејлор висеше на него, типот извади нож.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Додека го гледав сето тоа заедно таа ноќ, имав впечаток дека е многу повистинито (мислам, поневистинито, што всушност е многу повистинито) отколку кога навистина се случило - Еди и Ондин, еден покрај друг на пуста и ветровита плажа, облачен ден и само звукот од камерата, додека нивните гласови се губат во ветрот и одат некаде над песокот, додека се обидуваат да запалат цигара и сето останато.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Најчудно беше тоа што и мене ова ми беше првпат да го гледам тој филм - штом го измонтиравме го донесовме во кино.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Брајан Џонс и Нико беа добри пријатели, па тој и Дилан едно попладне заедно влетаа во Фектори, додека Велветите пробуваа, а јас со Дејвид Витни и Дејвид Вајт ги правев Сребре­ните Јастуци за мојата следна изложба во Кастели која требаше да се одржи во април. (Ги искористив и за Денс концертот на Марс okno.mk | Margina #15-16 [1995] 111 Канингем и навистина бев приврзан со нив: додека ги правев, имав впечаток дека мојата уметност исчезнува, како моите слики да одеа од yидовите и одлетуваа од нив во некој непознат правец).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Некои луѓе останаа во текот на целиот филм, некои станаа и си отидоа, некои заспаа во своите седишта, некои заспаа во предворјето, а некои беа како мене - не можеа да го тргнат погледот од платното ниту за момент.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Одненадеж, Тејлор скокна врз него. („Имав впечаток дека скокам на челична статуа. Толку беше јак“, ми рече подоцна Тејлор).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Навистина сакавме да го правиме тоа, така имавме впечаток дека најпосле успеавме да комуницираме со луѓето.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
ВО ОВИЕ денови пред Нова Година, како и многу други градови во светот така и во Софија се раздвижува до таа мера, што се има впечаток дека секој некаде трча, нешто подготвува, а во исто време и се радува и се нервира.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Иако немаше стрмни кривини, се имаше впечаток дека овој пат води кон ѕвездите.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Сето тоа накусо го поддржуваше основниот впечаток дека целата работа е надуена, дека политичките судири се предимензионирани и дека стварна опасност всушност не постои.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Беренц остана со впечаток дека и покрај несоодветната реакција, целта беше постигната.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Дишеше длабоко и бурно и така го смири неволниот нагон што неконтролирано, до болка му го стегаше желудникот, но не и чувството на потполна излажаност, не и впечатокот дека заедно со трите транспорти и неговиот живот е заминат во некоја непозната и дефинитивно изгубена насока.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Навистина има шармантно лице овој Левантинец од германски род, си помислува Мертен и станува да ги остави домаќините да го издискутираат неговиот смел предлог.  На средбата наредниот ден му приговараат дека сумата ги надминува економските можности на еврејското население.  Доктор Максимилијан Мертен дава впечаток дека длабоко размислива, создавајаќи замолк кој трае толку долго што стежнува во просторијата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
„Добро”, изустува со доблесна драматика д-р Максимилијан Мертен на новата средба, два дена подоцна, „конечниот износ е три и пол милијарди драхми!“
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Знаеше дека од горниот кат го следи студениот поглед на Германецот, па продолжи мирно до зад аголот и тука застана.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Нејзе ѝ остана впечатокот дека касиерката не многу љубезно ги погледа и сега ѝ се чини дека треба да брзаат што се може повеќе, па затоа веднаш да го видат главното што ги довело овде.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Имав впечаток дека тоа е смислено, бидејќи на крајот од филмот, во другата сцена на железничката станица, кога возот се враќа, тоа е само мал бел обичен дим. •Хичкок: „Навистина за првата сцена барав многу црн дим; тоа е една од оние идеи за кои ќе се изнамачите, а тоа нема ни да се забележи; но, ние тука имавме додатна среќа: положбата на сонцето сосема едноставно создаде многу убава сенка на целата станица.” •Тој црн дим може да се преведе како: еве го ѓаволот кој доаѓа во градот. •Хичкок: „Да, секако.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Така настанува субјективниот впечаток дека се наоѓаме среде случувањето.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во него имаше мноштво идеи, okno.mk | Margina #22 [1995] 141 кои не беа ниту добро распоредени ниту селектирани; имам впечаток дека сето тоа требаше да биде прочистено и цврсто средено пред снимањето.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Поголем дел од шизофренијата е обично мафтање, игра миженка, поставување препреки и замки во текот на разговорот, за непожелните луѓе да ја загубат трагата, за да се предизвика досада и впечаток дека за нив не вреди човек да се труди.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Малкумина не ја искусиле таа промена, но имам впечаток дека не многумина имале чести, или долготрајни такви искуства.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Насекаде има сиво.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Многумина вриштеа, мислејќи дека нацистот во мојот филм е појак од сите останати.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Додека работевте кај Форд, дали имавте впечаток дека начинот на живот кој таму им беше наметнат на работниците може да ги засили менталните пореметувања? О, никако. Не.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
„Кога и да помислам на смртта, имам впечаток дека мамам, дека измамувам некого во себе“ - запиша Сиоран во Незгодата наречена доаѓање на свет. (дел од текстот на Петру Крду) Margina #19-20 [1995] | okno.mk 133 134 Margina #19-20 [1995] | okno.mkMargina #19-20 [1995] | okno.mk 135136 Margina #19-20 [1995] | okno.mkMargina #19-20 [1995] | okno.mk 137138 Margina #19-20 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Порано, осумдесеттите либерално- комунистички, имам впечаток дека бевме поблиску до Европа и светот, отколку денес, во ова либерално-параноично време.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Татко, надворешно, оставаше впечаток дека слуша внимателно, но не покажуваше знаци ниту на одобрување ниту на одбивање.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Имав впечаток дека, ако постоиме уште малку со отворена порта, сета магла од градот ќе се втурне во нашиот двор.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Се добиваше впечаток дека сака да си ја подвитка опашката меѓу нозе и да избега назад.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Наеднаш доби впечаток дека мракот околу колибата е полн со ѕверови кои чекаат да догори онаа слама, да згасне светлината, па да натрчаат од сите страни.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Беше прекрасен пролетен ден. Во синото небо едреа мали бели облачиња и се добиваше впечаток дека тоа се балони што го потпираат и го креваат небото високо, високо.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Па сепак, Гого се мислеше каде да ги постави ногалките, ем да може да слика цел ден под еднаква светлина ем ништо околу него да не му го одвелекува вниманието, зашто чардакот го држеше под впечаток дека истовремно е и надвор и внатре.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Полните образи му пропаднаа до виличните коски, а ококорените очи толку му се откроија што му отворија постојано потечени модрини за кои се имаше впечаток дека само ако ги допреш со јаготка од прст ќе просолзат со гној.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Исто така како што кафето е поврзано со чајот, играта со зборовите grains de beau the (буквално: зрна од вкусен чај), се добива впечаток дека е поврзана со вулгарниот идиом grains de cafe, што значи клиторис. ...SANS TROP DE BENGUE, “без премногу бенгуе”. BENGUE е, можеби, игра на зборови која е во врска со bain, средство за капење, и gay - педер, а исто така и пијаница.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Некои доживувале збунетост и анксиозност набргу после внесувањето на дрогата, необични промени на телесната шема, онироидни состојби, визуелни дисторзии и илузии, како и впечаток дека губат контрола над своите телесни процеси, мисли и емоции.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Бодлер (Baudelaire) на едно место во својата позната Поема за хашишот вели: “...односите меѓу поимите стануваат лабави, а основната нишка што ги поврзува вашите замисли е толку истенчена што имате впечаток дека единствено вашите соучесници можат да ве сфатат.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Човекот прв пат во својата историја доаѓа до личен впечаток дека душевното доживување може да се предизвикува по желба, а дека дрогата е најлесен начин да се дофати друга реалност, било како засолниште било како инспирација за уметничко творење.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Така се стекнува впечаток дека тој се обидува да загосподари со моментот на оргазмот и неговото контролирање, па со помош на иновативната техника да го претвори тој дел од екстазата во вечност.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Кафени, вдлабнати, неговите очи не беа мали, но оставаа впечаток дека се мали поради веѓите што му се надвиснуваа и стрчеа како стреи.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Со нив, тој го гледа соговорникот право в очи, но така што соговорникот никако не може да се ослободи ни од впечатокот дека овој ништо не разбира од тоа што го слуша, ни од уште полошиот впечаток дека неговиот поглед открива барем непријатна умисла.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Перо поради тоа не ѝ замеруваше, но имаше впечаток дека таа има посмирен однос кон тој "неред".
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Лутајќи така мисловно и загледан во кучето, во еден момент господинот Гроздановски имаше впечаток дека тоа се мачи да најде начин на својот стопан да му каже што мисли.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Како што подоцна се сеќаваше господинот Гологанов, тој имал впечаток дека госпоѓа Гологанова се соочува со немилосреден злосторник.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Најпрвин беше замислила еден сосема класичен и глупав почеток: директорот на училиштето да им се обрати на учениците и родителите со свој говор (сите знаевме дека тоа е неверојатна глупост, оти Фисот не знаеше да срочи повеќе од два збора на хартија, и тоа под услов да бидат напишани во два различни реда; тој имаше страст за решавање крстозбори и анаграми и сите имавме впечаток дека допрва ги учи зборовите како средство за изразување).
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Всушност пропуштив да му откријам дека повторувам слични зборови на оние што ги бев употребил во еден друг разговор со истиот мој професор Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дури останав со впечаток дека на мајка ми и се допаѓаа нагиздените тврдења што беа можеби и измислици на таа зла жена.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Сега веќе нејзините очи се вратија во собата и имав впечаток дека се облеани со насмевка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зошто се мрштиш? Поради спомнувањето на она, инстинкти?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имав впечаток дека Иван сфаќа оти од секоја изречена претпоставка произлегуваат многу многу нови прашања; дека постојат и премногу патеки, и дека секоја нова патека е всушност патека на заскитувањето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Како течеше тој разговор помеѓу вас? Ќе го опишеш? - Беше многу обичен.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„Ох, зар треба да размислувам! Најпрвин тоа беше онаа радост, дека те носев под срцето. Тебе!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ќе згрешите ако останете со впечаток дека мајка ми постојано избегнувала да ме упати во понекоја од своите тајни.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имав впечаток дека таа кришум веруваше дека преку оваа моја игра всушност јас се обидувам да и се приближам на вистината што таа грижливо ја криеше.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но тој И понатаму се оддалечуваше кон темнината во прозорецот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И по многуте години од нејзината најсреќна ноќ, таа беше спремна да раскажува само за онаа убава починка во гостилницата кај Бањи, каде што гостилничарот им варел јајца во водата на врелиот извор на бањата а се разбира ќе спомнеше и понекое доживување или необична поединост од тоа долго патување низ ноќта кога размислувањата за среќата повремено ѝ ги прекинувал коњот со гласното фучење, а ќе го спомнеше патем и одговорот на птиците содржан во нивните исплашени крикови што ќе уследеле веројатно поттикнати од фучењето на коњот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Очекував уште нешто да рече. Или да потпраша. Но таа продолжи со крпењето.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имам впечаток дека соработувам со интелигентно момче кое не е раководено само од своите инстинкти.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Например неможам да го заборавам оној разговор кога наеднаш ми соопшти дека во она изгубено минато најблизу до нејзините желби и соништа било небото над Сина Скала, и дека тоа било една од причините да го напушти полето и да се упати наваму.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во секој случај истиот тој ден но вечерта Иван самиот ми призна дека Даскалов му подрекол некои слични нешта, веројатно настојувајќи да пронајде оправдувачки околности во врска со исчезнувањето на неоткриениот татко.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Несигурните сеќавања се како оние мали пердувести облаци што и самите не знаат кога и каде исчезнуваат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Останував со впечаток дека таа се плаши оти сакам да ја вратам во некој сокак од кој веќе беше излегла.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Го препозна курирот Ведран.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
На Ѓурчина, најнапред, му го претставив однесувањето на Огнена, се разбира со мои зборови; спомнатиот разговор помеѓу неа и мајка ми беше отпечатен во мојата глава, посебно делот во кој во детали се објаснуваше нивната љубовна врска; не ја заобиколив и гласната смеа на Огнена Гулева особено во моментите додека ја изложуваше својата зависливост!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Оставаше впечаток дека го контролира секој збор. Секоја постапка.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Останав со впечаток дека нејзиниот поглед не ја правеше незадоволна од тој изминат дел на животната патека.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Кога си сам, се има впечаток дека животот е на друго место.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Зарем сите вакви постапки не го поткрепуваа оној мој впечаток дека таа го претпочиташе притаениот пат на сенките додека ги водеше своите стравувања низ честакот од дилеми?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
--Јас верував дека ќе умеам без ничија помош да ја сместам во таа празнина што самиот ја обезбедив -.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ете, токму приказната на Огнена Гулева беше поттикот истиот ден вечерта, кога се вративме со мајка ми од градот, надвор, покрај коритото со сончева вода, да водам долг сериозен разговор со татко ми Ѓурчин.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Наеднаш, се чини, посегнува да го симне ранецот, но и ова движење како да се забавува а потоа сосема запира.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
„А момчево, велиш, ист Ведран!“ и се насмеа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или сметаше дека на тој начин ми помага?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Дали ваквите појави не укажуваат на постоењето и на некоја друга власт, која се грижи за работите по смртта, за разлика од власта што се грижи за нас додека да приумреме?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Останав со впечаток дека ме сослуша.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Ова сакав да биде сфатено како приговор на неговото однесување бидејќи бев со впечаток дека него, за жал, некои битни моменти од моите искажувања го одминуваат.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мислам мајка ми од тие причини сметаше дека таму каде што се луѓето таму се и неправдите - реков. - Веројатно - се согласи Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Имам впечаток дека го отворил дневникот и врши преглед на сработените задачи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Овде запрев со мојата импровизација а потоа додадов: - Знаете, другар иследник, имам впечаток дека вие барате од мене и премногу.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
БОГЕ ОД БАЊИ
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Или сметаш дека можеш да ме увериш оти обидот да разговараш со Јана, како и другите твои слични однесувања треба да ги сфатам како игра, или малечка шега од која си сакал да извлечеш и корист?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Останав со впечаток дека Огнена Гулева е упатена во дејностите на тој секретаријат и дека таа кај мене наврати токму по одржувањето на некој таков состанок.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Се изненади кога ја виде сликата.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Значи не оној од импровизацијата од пред малку туку од еден вистински разговор што го водевме гласно и со толку добро запаметени зборови што и денес можам да ги видам како да се забележани или изрежани на некоја карпа или на некоја друга цврста подлога.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Знам, како и обично, најмногу сомненија ќе и бидат препратени на совеста на Боге од Бањи.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
ТАША
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
АНЃЕЛЕ: (влегува со еден помал куфер кој во носењето дава впечаток дека е многу тежок и го остава до другиот). Слушај... ти... како те викаа?
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Во 1944 била објавена фотографија со нејзините дизајни преку цела страница на списанието Вог, снимена со двојна експозиција, што остава впечаток дека сликата е гледана низ стакло, што нѐ наведува на тоа идејата за оваа фотографија да му ја припишеме на Дишан.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во овој период стилот драматично ѝ се менува, со внесување на елементи од Надреализмот, и што 112 Margina #4-5 [1994] | okno.mk набргу ќе го привлече вниманието на Анри Бретон. (10) Покрај скулптури Мартинс исто така правела и накит, кој како и некои нејзини вајарски дела, содржи органски форми обликувани во експресивен манир.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Вратените од преку океанот – на сликите дотерани и насмевнати, ведри им се лицата и облеката градска, изгледаат задоволни и сити, а домашните – најчесто во селска носија, натажени, во очите им е вгнездена длабока грижа, погледот молежлив и тажен и оставаат впечаток дека некого и нешто чекаат...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имам впечаток дека со мислите е вратен на онаа ливада недалеку од границата, надвор од селото Трстеник каде во примракот на 25 март 1948 година заедно со своите војници не прифати и не чуваше до наредната ноќ, кога со камиони не однесоа во Корча.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Час гледа во мене, час на сликата и остава впечаток дека се сомнева во сличноста, а можеби и во пасошот.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имаме впечатокот дека и натаму нѐ влече реката шетачи.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Имам впечаток дека таа го забележа моето изненадување и побрза да објасни дека не изградиле куќа затоа што местото не е нивно и сама се прашува – како да градиш куѓа на не свое место?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И на часовникот не гледам. Имам впечаток дека времето сѐ повеќе се смрачува, дека нѐ враќа назад.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Се добива дури впечаток дека овде Мисирков непосредно конверзира со студентот Македонец и член и претседател на ТМОК во С.Петербург и еден од членовите-основачи на МНЛД.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Новинарите, секогаш податливи на неговиот шарм, веќе на големо пишуваа дека тој, за разлика од другите, остава впечаток дека не се двоуми околу тоа дека постигнувањето заеднички политички договор е предуслов за враќање на мирот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не оставија впечаток дека знаат машки да јадат и дека е дојдено времето во кое тие ќе го кажат она што повеќе не може да се премолчи.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но уште веднаш во слизнувањето му се пристори пред погледот и тој успеа во еден миг да здогледа некакво помрднување; наеднаш имаше впечаток дека не е сам по таа угорница.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Знаеше секој израз од неговото лице, секоја сенка во неговите црти, имаше еден постојан впечаток дека го гледа пред себе тоа лице, а додека ги изнаоѓаше неговите зборови, на Змејко му се причинуваше дека тој го зел на себе дури и омјазот на оној старец.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тоа, навистина, поради шумата, поради доловите и усоите, снегот во Потковицата подолго се задржува, и многу подоцна зајужува, но тоа само пролетта ја прави подолга, поубава и поцветна.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Поради тоа и поради што е отворена спрема север, најзините жители имаат лажен впечаток дека кај нив порано изгрева и подоцна зајдува сонцето, но и дека поради студените северни ветришта, е многу, многу постудено од, на пример, во Тополчани и Тројкристи, кои лежат на надворешните, јужните, односно југозападните падини на Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Имам впечаток дека е таа наполнета со олово - се ниша, тежи и се заканува да падне в прав.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Александар ретко гледаше телевизија, но имаше впечаток дека на секоја телевизија има индиски серии купени на кванташки пазар во Бомбај и квизови од типот Погоди го зборот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Александар имаше впечаток дека целиот живот на неговата мајка и помина покрај Сингерот.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Сепак, го вознемири едно нешто.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од другата страна на оградата, подигната околу големото градилиште, дење-ноќе стоеше толпа која нѐ набљудуваше како работиме; сигурно изгледавме како мравки обесени на пајакова мрежа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Исто така, добро ја анализираше Деветтата Бетовенова симфонија, составуваше правни документи, наизуст го знаеше бројот на законот за кој се зборуваше...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Сепак, од она што го наслушав во разговорите, стекнав впечаток дека моите колеги ја прифатиле работата само поради извонредната плата.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред сè, од Патувањатасе добива впечаток дека целата земја е покриена со злато, а тој никаде не можеше да види ништо слично.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Остана неговата тајна како успеваше да остави впечаток дека тој ден нема да направи ништо. А сепак правеше. И тоа редовно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Перверзната минуциозност создава впечаток дека тоа не е дело на човечка, туку рака на џуџе, еден од жителите на маѓепсаната шума, кој на сликата ги овековечил другите со четкичка од пчелини влакна.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Нејзината сопственичка, Марија, беше самотна жена која секој ден, пред да оди на работа, ја оставаше и го замолуваше Богдана, како новодојден, да ѝ обрнува поголемо внимание на пудлицата, зашто имаше впечаток дека другите од персоналот тоа не го чинат доволно.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Татко имаше впечаток дека Камилски нередовно ги читаше позајмените книги од Татко и секогаш наоѓаше семожни изговори за тоа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во тој вид раскажувачка постапка најпрво ни се сугерира впечатокот дека сето она што го читаме е автентично, дека книжевниот свет на Чинго е изграден врз претпоставката на вистинското постоење на неговиот стварен образец во самиот живот.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Влада Урошевиќ уште на почетокот на својот текст „Едно име: Живко Чинго“ го открива својот впечаток за прозата на овој автор: „Кога ги читаме расказите на Живко Чинго честопати имаме впечаток дека присуствуваме на усно раскажување.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Понекогаш нурнувам во длабочината на мигот и добивам впечаток дека времето запрело.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Со нив како да бев повторно во стариот Тунис, во Картагина на мојата младост.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во тоа подоцна се уверив кога се вратив од мисијата во земјата која ја претставував, во Југославија, за конечно да го поднесам својот палестински извештај на некој начин раздолжувајќи се, барем официјално со палестинското прашање.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Никогаш не успевав, колку и да го следев палестинското прашање, да проникнам во неговата комплексност, непредвидливост.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Се упатив кон брегот. Картагина беше цвет-светлина во сите годишни времиња.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
- рече Дарвиш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имав впечаток дека тие многу подобро и подлабоко ја разбираа смислата на мојата порака.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имав впечаток дека вниманието кон Арафат и Палестина не беше како некогаш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
При средбите со Јасер Арафат имав впечаток дека сум пред човек едновремено лавиринт и сфинга.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имав впечаток дека статуите од древните времиња тажно ме гледаат.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Имав впечаток дека Дарвиш се оддалечуваше од неговиот однос кон Арафат по потпишувањето на мировните договори во Осло.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во нередовни интервали, тие ќе му поднесеа едно валкано парче хартија за кое велеа дека е сметката, но тој имаше впечаток дека секогаш му наплатуваат помалку.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сите бракови меѓу членовите на Партијата мораше да бидат одобрени од една комисија именувана за таа цел, и - иако принципот никогаш не беше јавно соопштен - дозволата секогаш беше ускратувана доколку двојката оставаше впечаток дека физички се привлекува меѓусебно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Таму останала една година, помагајќи во производството на книжулиња во запечатени кутии, со наслови како „ Скокотливи приказни“ или „ Една ноќ во женско училиште“, за да бидат купувани потајно од проловската младина, која имаше впечаток дека купува нешто недозволено.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Глупости. Ти си под впечатокот дека омразата повеќе исцрпува од љубовта.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Имаше впечаток дека во оваа просторија изнуркал од некој сосем поинаков свет, од некој подводен свет длабоко под неа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Стево Трајчов се обидуваше да го праша нешто својот адвокат кој набрзина внесуваше белешки на листот истрган од папката со материјали од истражната постапка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Имав впечаток дека Илона постојано живее во тој свет, иако беше со нас, заградена со талпи во светот на Прифатниот центар.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Рацете на Круме Волнаровски му беа залепени со дланките и спуштени меѓу колениците (имав впечаток дека рацете му беа во силен стисок меѓу колениците, за што тој, најверојатно, не беше свесен), а главата му висеше напред така што од мојата страна можев да му го гледам само левиот образ и дел од темето во сиви нијанси како лишај на кутнато дрво.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Се добиваше впечаток дека сите истовремено зборуваат и дека никој никого не слуша. Една жена плачеше.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Јас и Илона заеднички, со повремено вклучување и на Деница и Ниротакис Алимакопулос, ја организиравме акцијата “Елитен секс” на јахтата “Зора” на Големото Езеро.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Имав впечаток дека Круме со посебна почит се однесуваше кон Авни.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Но, сепак, остана впечатокот дека роковите кои се воведуваат се само инструктивни, при што отсуствува елементот на казнување на судијата кој, евентуално, би ги пречекорил пропишаните законски рокови.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Според формулацијата на оваа одредба, може да се добие впечаток дека ова претставува давање право на работничките- мајки.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Возот се затресе, провртеа тркалата во место, искри летнаа на сите страни, па Пелагија имаше впечаток дека земјата тргнува наназад, а не вагоните на напред.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Кога ќе откафтеше уста нејзините зборови се однесуваа само на зимата, на снеговите што знаат да ја покријат целата рамница и не само рамницата, туку знаат да ги затрупат уличките, дворовите, покривите, така што се добива впечаток дека ѕидовите од куќите се скусуваат, а луѓето се претвораат во џуџиња во така мали кукички.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Имав впечаток дека сето тоа беше само некаков филм.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Овие последователни модулации го водат увото во сѐ подалечни тоналитети, по што човек добива впечаток дека се оддалечува од почетокот без надеж за враќање.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Првиот дигитален гениј - изработувач на софтвер, којшто ќе го промени персоналниот компјутер во “cyber-elefon” ќе биде истовремено Henry Ford и Walt Disney на електронското време. u Имате впечаток дека големите претпријатија со тоа што и понатаму ја играат старата игра, го забавуваат развојот?
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Се до­биваше впечаток дека таа го чита Куранот, а не каталогот на Ла Ринашенте.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Се имаше впечаток дека некој сакал да го стави под клуч самото време.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
- Имам впечаток дека некој нè следи, - рече Бонети.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Може лесно да се стекне впечаток дека пред појавата на капиталистичкото општество и неговиот концепт за сопственост постоеле закони кои подобро ги третирале животните. Маргина 34 13
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Железничарот Круме имаше дури впечаток дека доаѓа до своите права - за задржување на старата локација од својата куќарка или за извојување на нова локација за гробот на Митруша - не толку по силата на самите права, колку по здодевноста на своето присуство.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
- Ја паметиш сликата на Загорка Пеперутката што виси во мојата канцеларија? – ме праша.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Навистина помислив дека настојува да ме деконцентрира во партијата бидејќи бев со впечаток дека моите фигури се поактивни од неговите а бев освоил и едеен пион.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Беше подзастаната. Оставаше впечаток дека всушност си ги набројува тие свои предности, а јас, уверен во ваквите нејзини размисли, всушност само ѝ помагав во разлиструвањето на тој нејзин тефтер.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Му реков дека од него очекував да ми помогне да ѝ го допрам лицето на вистината во која верувам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имав впечаток дека Б.С. не го беше соблекувал зелениот хубертус сите овие денови откако за прв пат го видов.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имам впечаток дека сум создаден да паметам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Неговото однесување многу ме потсетува на оној негов прв и затоа можеби многу внимателен пристап кон проблемот со моите жртви.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ете, од тој момент останав со впечаток дека прстите на Грофот се без нокти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Стариот писател додека ги изнесуваше незадоволствата од власта настојував да оставам впечаток дека не ги следам осилата на неговата поплака, па оттука и мојата намера да оставам впечаток дека сум упатен на прошетка по полиците со книги.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Слушајќи ги ваквите размислувања на тетка Боса не можев да се ослободам од впечатокот дека таа се трудеше да нѐ увери дека постапките на смртта повеќе се потпираат на стрпливоста при изведувањето на тие постапки а помалку на случајноста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
- Да бидам прецизен и јасен, не се случи ништо спектакуларно кога им ги расакажав на другарите тврдењата на командантите - го образложуваше и понатаму својот разговор со некакви служби и службеници мојот пријател Господ.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се бев повлекол зад своите размисли.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имам впечаток дека сака нешто многу важно да ми соопшти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А притоа знаев, или бев со впечаток дека неговите прсти на рацете немаат нокти.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност можеби само за да ме збуни а можеби и да ме исплаши повеќе пати ми имаше спомнато дека во текот на последната војна, службите на окупаторот, слични на неговата служба, ја практикувале специјалноста да им ги корнат ноктите на затворениците кои ќе се определиле за молчењето како начин на однесување при испитувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зошто заборави да го споменеш и тоа – праша Катерина и јас останав со впечаток дека таа сето време ги следела моите мисли.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А покрај тоа побрза да го изрече и впечатокот дека животот му помага сликовито да ги прикажува своите замисли.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се сеќавам на онаа вечер кога неочекувано праша дали ме привлекувале и други нешта.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И бев речиси сигурен дека тој момент ќе биде означен со силен блесок и јас со љубопитство очекував молскавицата да го објави тој момент.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Забележав дека и денес, веројатно без да сум свесен за тоа, повторно ми шета низ размислите оној необичен збор Грофот што се наоѓа придодаден кон името на мојот иследник.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
А идниот пат кога влегував, имав впечаток дека истата фијока е отворена и дека секој момент оттаму ќе ја извлече истата папка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Имав впечаток дека очекува некој да му се спротивстави.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И реков еднаш а можеби и повеќе пати на Катерина дека го сожалувам кутриот социјализам бидејќи имам впечаток дека во раните утрински часови работниот човек воопшто не мисли на него, на социјализмот, туку само на својата утроба.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Катерина ми се чинеше многу сигурна во нејзините зборови, и немав впечаток дека ми се руга.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
И бев со впечаток дека осмислувањето на деновите таа го разбираше покрај другото и како потрага по нови изненади.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност слушав размислувања што веќе беа изречени, но притоа, имав впечаток дека Стариот писател се обидува да ја искористи само идејата за борба против злото што беше истакната како појдовна точка во дискусиите во врска со ова интервју.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Овој пат, откако седнав на столот спроти Грофот, додека гледав во неговите раце, реков: - Тоа биле погани нешта .
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Кога ќе се загледав повнимателно останував со впечаток дека крилата всушност настојуваат да ја прелетаат пајажината на вечноста распната помеѓу синиот хоризонт и изнемоштената снага на Пепрутката фрлена на тревникот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Тој гајтан од чад вистински личеше на појас од огромен џин и имав впечаток дека наближува моментот кога ќе се завитка околу вратот на забрзаниот облак.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Потоа додаде дека при она кратко познанство таа останала со впечаток дека не сум трчел по допадливоста.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
„Не забележав кај него ниту еден гест или желба да се препорача себеси.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Останав со впечаток дека Жената не пројави интерес дури ни за патот што го мина пивото од косата на Б.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Што се однесува до средбата со Зрновски, останав со впечаток дека не дошол со пораките на надежта туку за да го оправда присуството на Јана во канцеларијата на Непознатиот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ми помагаше лицето на Катерина. Навистина си вообразував дека нејзино лице е читлива книга!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Не знам зошто но тој негов хубертус ме потсети на оние исклучителни знаци што луѓето си ги носат од своето раѓање и никогаш од нив нема да се ослободат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Забелешките од овој вид мене сепак ми заличуваа на искушенија и јас верував дека нив нѝ ги приредуваат блиските само за да нè збунат.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Всушност бев со впечаток дека не ме смируваат неговите зборови туку токму тој лет на звуците, што оживуваа во мојот слух а веднаш потоа се трансформираа во разиграни птици.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зборовите и советите што ми ги упати Никола Леко откако ме сослуша беа премногу горчливи и останав со впечаток дека тој не се ни обидува да ја сфати мојата жална состојба.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Затоа и не можев да се ослободам од веќе создадениот впечаток дека смртта на Раде, кај неа не беше оставила некои видливи траги.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Имав впечаток дека сите овие размисли потсетуваа на оние визуелни феномени што се јавуваат при присуството на мали забрзани облаци, кои, минувајќи преку сонцето, го менуваат сјајот на денот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Имав впечаток дека прескокна нешто за да втаса час поскоро до прозорецот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Останав со впечаток дека сум рекла нешто што потсетува на шега од која не можеш ниту обична насмевка да исцедиш.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Критериумите во овој прирачник се мошне корисни за контрола над популацијата, бидејќи сте во можност да ги примените врз било кого кога тоа го бараат околностите.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
-Нема врска - вели Сенка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
-Знаете сè, и покрај тоа што имам впечаток дека непрекинато губиме...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Овде тоа е претставено како парадигма за длабочината на шизофреното ментално заболување!  Имам впечаток дека пациентот дава сосем добар одговор на прашањето зошто луѓето веруваат во Бога.  Би ми била чест и самиот да можам да дадам таков одговор!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Можеби, според годините на производство, нетрпеливоста меѓу овие два часовника беше остаток од Студената војна.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Вистинската уметност изникнува,тоа одамна се знае, со прецизноста на секој потег, за која, а тоа ми стануваше сè појасно, немам доволно време (подвлечено три пати!) - пријателите, дури и кога сум најжестоко убеден во тоа што им го кажувам, сè помалку ме слушаат, па имам впечаток дека им зборувам на глуви и дека е крајно време да почнам да ги запишувам речениците за да не се трошат залудно, но и покрај тоа, и натаму постојано дрдорам или си дрдорам, а речиси ништо не запишувам - во разговор со Мики, еден од тие оглувени пријатели од детството, не можев да се сетам како се викаше оној јужен ветар од Водно што им ги креваше фустаните на жените.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Дури имав впечаток дека и не знае за ништо друго освен за тоа тркалање по низдолницата.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Можеби затоа најсигурно се чувствуваше во минатото.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Околу гушата има бела шарка што оддава впечаток дека е врзано со синџир.
„Прва љубов“ од Јован Стрезовски (1992)
Продолжи да се врти по Градот, и иако имаше впечаток дека оди во круг, имињата на улиците беа различни.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Не ми беше досадно бидејќи го имав заборавено.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Додека го слушате текстот имате впечаток дека случајно сте упаднале во нечиј телефонски разговор со што всушност почнува и Филозофијата...:” Се разбудив и ѝ телефонирав на Б”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Стилот што се провлекува во делата на американската современа литература на писателите како што се: Даглас Коупленд, Брет Истон Елис и Николсон Бејкер, веднаш е препознаен како Ворхолов: она што е карактеристично за него е мешавината на домашната атмосфера и наместените наивни изјави.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Неуспехот ќе значеше враќање во Алжир и состојба на потполна неизвесност - а јас не сакав засекогаш да се вратам во Алжир (едновремено и поради тоа што имав впечаток дека никогаш нема да можам да “пишувам” доколку живеам “дома”, а и поради политички причини.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Отсекогаш страдав од „школска болест“, онака како што зборуваме за морска болест.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Книгата му се допадна, напиша и предговор за неа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тогаш, ако можат да имаат впечаток дека хаосот во кој се нашле бил предвиден, тие се обземени од него како од еден почеток на значењето.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Меѓутоа, ниту ова прецизирање, ниту разгледницата што вие потоа ми ја испративте локализирајќи различни предели на градот каде што се случувал настанот, не можеа да ми го избришат првичниот впечаток дека сум прочитала филозофска сказна.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тоа беше фрагмент од есејот под наслов: Que philosopher dеѕt apprendre mourir. (Филозофијата е учење на смртта!) Имав впечаток дека таа до совршенство ја беше разбрала пораката на Монтењ.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во миговите кога се пишува секогаш се мисли дека вистински се изразува сорствената мисла, но кога се чита малку подоцна повторно напишаното, готови сте, до бога, да признаете дека сте биле во заблуда.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав впечаток дека за неа беше многу позначајно да го чита продолжението на мојата балканска сага на француски јазик, да го одржува жив и постојан тонусот на моето пишување и ревносното преведување на Патрик Крисман, отколку да навлезе во издавачките стратегии, се разбира пред с засновани врз материјалниот профит од книгата.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Според асоцијација на идеи, Сицилија, која не се наоѓа многу далеку од Неапол, се сеќавам, неодамна, на телевизија гледав кратка (многу кратка) емисија за албанската заедница која емигрирала во Сицилија по отоманската окупација во XV век.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав впечаток дека таа излегуваше од светот на мојата балканска сага што си го беше утврдила како главен домен на својот интерес во нејзините писма, предизвикана од актуелноста и неизвесноста на настаните, за потоа повторно да се врати на моите текстови и да ми се придружи во мојата потрага.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но со ова имав впечаток дека тие потешко се помируваа отколку јас самиот со најновата вест од мојот познат француски издавач.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Јас имав впечаток дека рурална Албанија, која беше во еден вид педесетгодишен физички и ментален карантин се реваншираше во урбана Албанија, во која се криеја старите структури на власта.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во шега му напишав дека останав зад врата, макар што мојот Клуч не беше лажен, бил многу пати проверуван од животот!.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Имав впечаток дека и Елен Лејбовиц понираше длабоко во мојот пишуван свет.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Уште еднаш се добил впечаток дека тој ја нема контролата врз настаните.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А тоа го потврдува неговата реакција, кога истакнал дека "изгледа генералот Апостолски како да е без некој авторитет и нему му е наредено да ги постави работите на вистинско место".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Киро успева да процени дека Јамата, Баро и Рото се уште се бранат, но по глувите рафали добива впечаток дека отпорот слабее.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се добива впечаток дека тука е свежо изорана нива.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Значи на непријателот да му се одземе иницијативата да се вдаде во јуриш и да ги гони нашите единици, а да се добие впечаток дека ние одиме во јуриш.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
За да не се добие впечаток дека јас врз нив вршам некаков притисок, на разговорот нема да бидам присутен цело време.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Имам впечаток дека противникот се обидува да се пробие до Пиљкати.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
На овој начин ќе се создаде впечаток дека ДАГ ќе го почне нападот во насока на Нестрам - Костур, а со тоа ќе се сврти вниманието на непријателските единици кои држат позиција на Алевица - Гинова.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Сѐ уште имав впечаток дека се наоѓам помеѓу планетите.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Имав впечаток дека Х.Х. упорно и доследно ја реализира програмата на тајната полиција односно Централата за моето однесување во Албанија.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Кога ја напуштав кафеаната имав впечаток дека излегувам од една од пајажините, пред неизвесноста на другата, третата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Тие двајцата постојано нешто се расправаат, се спречкуваат, па знаат и толку многу да ги засилат гласовите, што се добива впечаток дека малку недостига па да се степаат.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Шишман, стравувајќи се и радувајќи се, го гледаше како долетува надолу, со впечаток дека од брзината алиштата од него ќе му се разлетаат бегајќи му од телото.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Авторот не сметаше дека е првиот во нејзината постела на распуштеница, но во ниеден момент не доби впечаток дека Граматниковски некогаш влегол во оваа соба.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Гледајќи ја во тоа време, имав впечаток дека не престана да живее со сеќавањето за Германецот...“ ***
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Еен секогаш со главата накривната, тркалезнообразен и со толку нежна кожа на лицето што оставаше впечаток дека е ќос.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Авторот имаше впечаток дека чичко Никола е градски склад на податоци.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Мачниот впечаток дека куќата е во распаѓање беше неизбежен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Тој ти остава впечаток дека печалбата не му е важна иако без печалба тој не знае да работи зашто како што е лаком на пари тој на ништо друго не е.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се повеќе кај другите оставаше впечаток дека се откажал од тоа, од она со што всушност, длабоко во себе, живее.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Се шират - пишува грчкиот конзул со еден некоректен јазик - гласови дека и во самиот град Солун “Бугарите ќе извршат злосторства и со употреба на динамит“ ќе нападнат цркви и ноќни процесии по повод велигденските празници, како и други јавни установи, со цел да создадат паника и впечаток дека турската власт не може да обезбеди сигурност и оти тие се господари на земјата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Оваа наредба требала да создаде впечаток дека сите виновни лица за солунските настани ќе одговараат пред судот по законски ред и дека државата нема да дозволи случајни лица да ја делат правдата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Имав впечаток дека Игбал го слуша овој наш разговор и дека го одобрува со насмевка, задоволен, но не сака да се замеша.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Признај дека си горд на мене – му реков, не очекувајќи одговор. Не го ни добив, но го знаев. ***
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)