Враќањето кон земјоделското минато, како што сонуваа некои од мислителите на дваесттиот век, не беше практично решение.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сепак, кон крајот на седумдесеттите и почетокот на осумдесеттите години, напорот да се задржи овој модерен европски идентитет значеше враќање кон надминатото минато.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
7 ТЕМА раниот Томас Пинчон Иако расказаот “Small Rain” веројатно е најлошиот во збирката рани раскази “Slow Learner” (која неодамна - со исклучок токму на расказов кој сега го пренесуваме - се појави, на македонски, во издание на Темплум), вреди внимателно да се прочита, од неколку причини; прво, станува збор за Томас Пинчон, можеби најхерметичниот но секако највлијателниот американски писател во вторава половина на веков, авторот на романот “Gravity’s Rainbow”, еден од најтолкуваните романи по Џојсовиот “Улис”; второ (кое сигурно треба да биде прво), и покрај сите недостатоци (кои Пинчон самиот, во уводникот за книгата објавена 1984., безмилосно ги лови), се работи за исклучителна проза, проткаена со суптилни лирски пасажи и просто натопена во онаа веќе славна “пинчоновска атмосфера”, која тој, сликарски, со пар цртички, едновремено минуциозно и ноншалантно, ја создава; трето, длабочините и ранливоста на моментно најмоќната културна империја, американската, најдобро може да се разбере токму од онаа критична (критична и во двата смисла - и како “критичарска”, опсерваторска, и како нестабилна, несигурна за оној што набљудува) страна каде што стои Пинчон (вршејќи големо влијание врз онаа “лева”, нешовинистичка Америка); и четврто, не само затоа што е веројатно најголемиот американски писател во поново време (со само пет објавени книги за 35 години творештво!), туку (дури!) и поради едноставни трендовски причини (враќање кон шеесетите, grunge-движењето, види го последниот текст во “Маргина”!), Пинчон се наоѓа токму овде, токму сега и токму со овој избор... 8 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Во меѓувреме, J. Mascis, лидерот на Dinosaur Jr., го наведува албумот на country мајсторот Charlie Rich, „Pictures and Paintings“ како своја најомилена плоча во претходната година, а двете песни од сѐ уште актуелниот албум на Dinosaur, „Where You Been?“”, Mascis ги опишува како „враќање кон country мелодиите“.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Идејата за враќање кон природата ја отфрлувам со грозење. 50 Margina #3 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Идејата за враќање кон природата ја отфрлам со згрозување.”
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Во бројни текстови тој ги објаснуваше корисностите што ги нуди таквото зазеленување на фасадите: 1. стеблата произведуваат кислород 2. подобрување на микроклиматските услови (во градот и становите), бидејќи се намалува острината на климатските промени (топло-ладно, влажно-суво итн.) 3. задржување на ситниот песок и сличните нечистотии 4. смалување на уличната бука 5. скриеност од надворешни погледи 6. сенка во топлите месеци, пропуштање на светлина во ладните (токму затоа „дрвата-потстанари“ се листопадни дрва, кои во зима оголуваат и овозможуваат поголем проток на светлина низ крошната) 7. можно е доаѓање на пеперутки и птици, значи радост при враќањето кон природата 8. симболично покажување на новиот однос кон природата - за разлика од кровните градини, „стеблата-подстанари“ се видливи и за минувачите.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Хуан Миро ги обожаваше и многу педантно ги собираше имагинатив ните и често драматични цртежи на својата ќерка Долорес, родена 1930. година.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Познати се неговите композиции со теми на војници нацртани 1909. и 1910. година (се совпаѓаат со неговите искуства во воената служба), каде е јасно видливо влијанието на детската уметност. Soldier on a Horse (1910-11), веројатно работена постапно во повеќе фази, ги поседува идентичните кроки, плоснатост и млитавост во формите и крајно симплифициран план на позадината како кај некои детски цртежи кои Ларионов ги поседувал.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Во времето меѓу 1912. и 1914. година, кога детското сликарството и поезија се посматраа како рекапитулација на „хармонијата и чистотата на детската душа”, неопримитивизмот на Ларионов го воздигнуваше враќањето кон детството, следејќи го трендовски новиот приод.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Овој стил е одраз на неговото враќање кон детството, што кореспондира со фрлање поглед наназад и преиспитување на сопствениот живот непосредно пред смртта.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Уго Влаисавлевиќ НОСТАЛГИЈА ПО ЕДНА АВТЕНТИЧНА ЛИТЕРАТУРА - извадок (...) Искуството на национал-социјализмот можеби може да се протолкува како искуство на враќање кон земјата на една европска култура (чијашто “природна подлога” по дефиниција е симулакрум).
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)