време (имн.) - нема (гл.)

Оттука сметам дека: без минато на оската време нема ни иднина, само бездна би настанало, која без таа насушна рамнотежа би се појавила одеднаш!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Данокот мора секогаш да се плати, времето нема значење за тоа.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Беше видливо загрижен што долго време нема вести од Чанга.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во мое време немало вакво чудо!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Али сѐ да ти раскаже баба не умеет, та и с'лзи, синко, с'лзи срцето ми кинат, те мене не дават, синко, сичко да припомнам, те јазик ми ен заврзват, та и време нема...
„Крвава кошула“ од Рајко Жинзифов (1870)
Долго време нема мир во тебе.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Во тоа време немаше повеќе ниеден миг за чекање на починка.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Еден саат чука тик-так, тик-так, Собирајте од афион мак Зрнциња кафе и пламено кајче и правете хероин за идните во воздухот сили поколенија; не чекајте време нема. Нечии мили кафени труби О, мила врбо бесрамна Наравоучение ни цицка, ни гс ко штица си рамна, Ако сакате да живеете долго исти се сите стомаци и да бидете здрави кога се полни бидете работливи како мрави. Кон одот за господа и божјиот суд на бескрајната Ако сакате да бидете први (верници) меланхолија во долината не бидете победни и од црви. сивите пци. 54 Margina #1 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Сонував да стартувам во некоја трка, но трки со велосипеди во тоа време немаше.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Во денешно време нема потреба од печатење на пропаганден материјал.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
На жеравите старата татковина им била кај Нил, место на кое во тоа време немало фараони и пирамиди.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
За да не го урне во неврат, есенскиот ветар се притаил.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Во прво време немавме никаква надеж.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Шо сакаш тука момче? Кажвај побрзо, оти многу време немам.“ рече газда Таки.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Затоа сега можиш да си заминиш. Појќе време немам.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
А реката Луда Мара што тече низ селото, секната, летно време немаше вода.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Во денешно време немаше пријатели, имаше само другари; но постоеја некои другари чие друштво беше попријатно отколку друштвото на други.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Промената кај него беше толку длабока и суштинска, што и нему му требаше време за да се запознае, а бидејќи такво време немаше, се однесуваше како измрзнат туѓинец што тропа на усамена куќа за да се стопли.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Но токму тие звуци сега му го параа срцето при помисла дека тоа време нема веќе да се врати.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Такви сме ние, помислував, се качуваме секогаш во возот за кој се знае дека касни, а за долгото возење и за задоцнувањето на целта ја прогласуваме виновна судбината.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Барем за ѓубрето времето нема зошто да брза!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Од нив долго време нема писма.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Во совршенството на осаменоста сите сме способни да изградиме градови во длабочините на водите, ангели на харфи кои се појавуваат во темницата, свет на хармонија и задоволство, далеку од глупоста и хаосот на секојдневието, од колективната хистерија и движењето низ толпата која ме загушува, каде што освен просторот и времето нема никаква емоционална поврзаност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но ако премногу се навикнеме на конформистичката зона на самотијата деновите на осаменоста неподносливо бавно ќе одминуваат.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Во тоа време немаше куфери како сегашниве на тркалца па да можеш да го влечеш.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Во тоа време немало наш човек да не крие барем шисане ако не и берданка или матинка, како што се викаа тогашните пушки.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Нина Шчепкина објаснува: — Шеесет дена ќе бидете ученици, вели, и за тоа време нема штрафној55. 27.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)