Мене ми се чини оти сѐ она што човекот го создава со своите раце и со својот ум, со време почнува да ја следи судбината на сојот создател.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Таа негова немоќ да продре подалеку од стварноста во која живеат луѓето во него предизвика таква тензија поради која тој почна да станува раздразлив, додека таа во тоа време почнуваше да дејствува сѐ посмирено и постабилно.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Станува негова прилика. А приликите во животот на дед Павел беа почнале да се влошуваат.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)