Гудалото нежно ми се лизга ту во минатото ту во иднината и ме потсетува дека некој нашинец најпосле треба да му ги истегне ушите на времето пред да ни се исушат сите ритки и пред да престанат да ни врзуваат стебленцата веќе онемени од носталгија.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Тоа беше по востанието на Крушово, во времето пред Хуриетот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
И затоа кога истата таа година, во летото, во време пред да почнат жетвите, го најдоа Хаџи Ташку со здробена глава на ничиј синор, ни на веселечки ни на кадиноселски, туку точно на местото каде што денеска Пазарџиски Пат за прв пат ја прегазува железничката линија, никој освен потковичаните не се досети кој можел да му го „пресретне“ патот.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Татко му беше веќе исчезнал; колку време пред тоа не можеше да се сети.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Но кога ѝ кажа дека авионите постоеле уште пред тој да се роди и долго време пред Револуцијата, нејзе тоа ѝ се стори сосем неинтересно.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тревата пред да нѐ зароби, времето пред да досуши, Нешто сепак се гледа зад сенките на дождовите.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
V Танаил каменоделкачот, работејќи долги години на својот занает, ги познаваше камењата во детали, на секој камен што го обработуваше му ја знаеше душата; ќе го пофатеше, ќе го испревртеше со рацете или со лостот, ќе го потчукнеше со чеканот неколку пати од сите страни, како железничарот што ги проверува тркалата на возот дали се пукнати, и ќе узнаеше какво му е срцето: здраво или не; ќе му биде ли верен до крајот на обработката или ќе му откаже на полпат; ретко му се случуваше да се излаже, да го делка некој камен, да го дотерува, да го обликува со денови, со недели, а често и со месеци - и на крајот да му пукне, да му расипе сѐ; а кога ќе му се случеше понекогаш тоа, - Танаил го фрлаше чеканот и глетото и налутено седнуваше крај каменот, неверувајќи дека навистина му откажал, распукал; врвеше со прстот преку пукнатината како преку рана, како преку болка; стоеше така долго време загледан во пукнатината и сиот ифрит, јад, не земаше веднаш друг камен да работи; ќе испушеше цигара, ќе се напиеше чашка-две ракија, и откако ќе му поминеше маката и лутината, започнуваше да одбира друг камен вртејќи го долго време пред да го направи првиот удар со чеканот и глетото на него.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Имаа уште време пред таа да се најде со Тинето кај саатот.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Песот адамосано се влечел по нејзината сенка - на запад се протегала белина; малку време пред тоа таквите заоди ветувале јасник и волчи завивања.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Оние двајца уште стоеле во исчекување. Таа веќе чекорела кон конакот со три одаи и со покриен чардак.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Смртта најчесто завршува долго време пред да заврши. Живееше со тие мигови како да се вечност.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Не сеќавате како почнувате да губите време пред огледалото, како ја мачите непослушната коса, вртејќи ја на сите страни, внимавате како одите, како сте облечени, одеднаш се вцрвувате во разговор со некое девојче што ви влегло в глава.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Помина долго време пред да ја посетам Клара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога влегов во нејзината соба, во нашата соба, таа седеше на креветот, со перницата в раце.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Оттогаш ја добива целосно својата смисла симболиката на водата, со едно езеро синоним на чистотата, појавено многу време пред човекот, со својата разбранувана вода која, откако ќе го напушти својот вечен резервоар, не знае граници.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Стокмија удобен дом користејќи ги широките цврсто градени темели на куќава, што ја кренал некој од прадедовците на Томислав во времињата пред да си заминат Турците.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Едгар Алан По е американски поет од периодот на романтизмот во Соединетите Американски Држави, во времето пред да се прогласи нивната самостојност и независност (1873).
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
За време на студиите го започнува својот творечки пат на писател кој ќе внесе бројни иновации во американската и во светската книжевност.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
– А беше време пред бура. Во воздухот трепереше неизвесноста.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Не е лошо од тоа тесто да се замеси огромна топка и за нашиот именден да се испече огромна погача, а во неа да го вклучиме и Троцки, и можеби дури Херберт Маркузе, - велеше Василиј, доверливо гледајќи му во светлите очиња okno.mk 205 на Миша и фаќајќи го за коленото.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Тоа е тој“, со тага си помисли Миша и суво одговори: - Троцки беше разобличен долго време пред да се родам, а реакционерното учење на Маркузе ние не го поминавме.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Се случи некако овој неповолен факт да се наметне како тема при една вечера кусо време пред да заминам и еден од нашите пријатели забележа: „Па, драга, знаеш како се вели - отсуството го зацврстува срцето“.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)