време (имн.) - помал (прид.)

Нив ги нарекуваме виртуални дотолку што нивното пуштање во оптек и нивното апсорбирање, нивното создавање и разорување настануваат во време помало од континуираниот замислив минимум на време, и што таа краткотија и понатаму ги држи под начелото на неизвесност и неодреденост.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Но виртуалното на својата страна се појавува во време помало од она што го одмерува минимумот движење во единствена насока.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Винстон завиваше и лелекаше, залудно барајќи храна, беснееше по собата, фрлаше сѐ што ќе дофатеше и удираше по дрвената облога, сѐ додека соседите не почнаа да чукаат по ѕидот, а за тоа време помалото дете секој час заплакуваше.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)