врска (имн.) - помеѓу (предл.)

Иако овој проблем се среќава во повеќе формулации, во поедноставена форма тој се сведува на прашањето: Дали постои и ако постои од каков вид е врската помеѓу она што се случува во духот и она што се случува во телото и неговата физичка средина?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Ареалот на кирилицата По потиснувањето на глаголицата, кирилицата „ги зазеде“ следните области: Македонија, Бугарија, Србија, Романија (до 1860 година), источните словенски земји: Русија, Белорусија, Украина.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сосема е очигледна врската помеѓу кириличниот систем на писмо, византиското влијание во културата и политиката и православието во духовниот живот на дадените земји, а секоја земја разви свој сопствен стил на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Меѓу позначајните филозофски проблеми што до денешен ден претставуваат голема загатка се вбројува односот помеѓу духот и телото. (Во англо-саксонската филозофија познат како минд-боди проблем.)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Додека, пак, стварната [каузална] легитимација (legitimatio ad causam) претставува материјално-правна врска помеѓу предметот на парницата и лицата кои во тужбата се означени како парнични странки, т.е. вистински правен однос на странките спрема предметот на спорот во точно одредена парница или „способност да се биде странка in concreto“ и, за разлика од процесната легитимација, таа не е процесна претпоставка туку е прашање на меритумот на спорот ([не]основаноста на тужбеното барање) и за неа судот не води грижа по службена должност, туку само по укажување на странките кои треба и да ја докажат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со други зборови, тоа е однос на странките во парницата спрема нејзиниот предмет на расправање.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Се прашуваше зошто во Кина козата се доведува во врска со громот, го фасцинираа врските помеѓу козите и божествата, го восхити митскиот податок дека козите, заиграни околу чадот, го откриле пророчиштето во Делфи.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга не можеше да одреди каде цели татко, замислено трагајќи по директната врска помеѓу козите и балканските јаничари, па рече, повеќе за себе: – И во сите тешки времиња на Балканот козите секогаш биле со луѓето? – Да – прифати татко ми – козите биле со луѓето во сите тешки времиња на Балканот, пошироко во земјите на Средоземното Море, на Балканот и Далечниот Исток.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми го чекаше нешто да допише, па продолжи: – Ти должам одговор на прашањето за врската помеѓу козите и јаничарите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
До овие идеи низ своето умет­нич­ко дело не доближил Исмаил Кадаре и затоа се во право книжевните критичари, кои откриваат јасни врски помеѓу овие двајца творци...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Татко ми кога заврши за оваа необична спрега, Чанга не можеше а да не го праша: – Не можам да ја разберам врската помеѓу козите и јаничарите?
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во изминатото време на големи искушенија, уште повеќе се засили врската помеѓу луѓето и козите, наспроти сите очекувања и желби на партиските и државните власти во градот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Од Витгенштајновата гледна точка и поимот на смислата која ја трансцендира употребата и повикувањето на едно интенционалистичко објаснување на разбирањето на говорникот се длабоко несродни.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Заклучната поента, во поглед на врската помеѓу следењето на правилата и размислувањата за приватниот јазик, е следнава.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Го споменувам ова со цел да покажам дека врските кои ги воспостави Витгенштајн во оваа област можат да останат по страна доколку се одбие да се прифати „ослабеното” објаснување на разбирањето кое тој го нуди.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Следењето на правила е обичај, пракса okno.mk | Margina #15-16 [1995] 63 (PI, I, 198, 202); би било нонсенс да се каже дека во историјата на светот некое правило било следено (или некоја игра играна, некоја реченица изговорена), само еднаш (RFM, 332-328).
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Но доколку се присетиме на она што беше сугерирано во врска со Витгенштајновиот напад врз интенционалистичката интерпретација на разбирањето, врската помеѓу едно такво објаснување и фрегеовската теорија за објективноста на смислата (и оттаму, во поширока смисла, - платонизам во поглед на правилата), која тој ја претпоставува, единствено не постои.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
За Витгенштајн врската помеѓу двете тези е мошне тесна и функционира на следниов начин: доколку се прифати интенционалистичкото објаснување на разбирањето на говорникот, со тоа се прифаќа и дека сфаќањето на еден израз може да биде интернализацијата на една објективна смисла, нешто фиксирано со помош на услови кои се независни од праксата на говорникот и согласноста на заедницата.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
3) Уметничко населување на паралелните светови Најнапред да го споменеме австрискиот уметник со грчко (кипарско) потекло Stelarc и тоа посебно неговиот перформанс Remote за третата рака и забрзаното тело, со којшто настапува во Јапонија (каде што претежно живее) и САД, па и во Европа, на пример 1990 год. во холандскиот град Гронинген во рамките на вториот меѓународен симпозиум за електронска уметност (SISEA) и јуни 1992 на Ars elektronica во Linz.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Неговиот настап (во нешто помалку од еден час долгиот перформанс) ја демонстрира философијата на комплексните врски помеѓу човековото тело и постиндустриските машини; тој телото го разбира како предмет на обликување (design) и техничко дополнување.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
На протиница не ѝ требаше многу да разбере дека се само привидни врските помеѓу трите категории луѓе во гратчето.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Врските помеѓу транснационалната лезбејска и машка геј- култура, од една страна, и домашните културни практики во разните делови од светот, од друга страна, дури сега почнале да се опишуваат и да се сфаќаат.20
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Па каква e точно врската помеѓу женствената гламурозност и женствената абјектност во очите на машката геј-култура?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но „културата“ останува нашиот основен поим за опфаќање на врската помеѓу облиците и општествените процеси; таа не е толку точна ознака колку што е чувар на местото за некоја поопшта и попрецизна категорија што ќе го артикулура формалното со општественото, за која не постои име – иако „жанр“ се доближува, барем на молекуларно ниво.156 Ако продолжам тука да се повикувам на „културата“, тоа е затоа што ја сфаќам на овој категорички начин.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Според оваа визија, хомосексуалноста може да доведе до умножување и ширење на нехиерархиските структури на соживот наместо вообичаените степенести општествени односи на родители и деца, шефови и работници, надредени и подредени.204 Тука може да почнеме да распознаваме низа логични и емоционални врски помеѓу извесен број појави што ги согледавме.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Расправајќи за врската помеѓу свеста, и интенционалноста, од една страна, и можностите, способностите и општата умешност кои овозможуваат да функционираат нашите ментални состојби, од друга, Серл ја модифицира својата претходна замисла за „позадината“.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Ова проткајување ни овозможува за првпат да ја видиме врската помеѓу философското барање за чистота, гледиштето дека жените на некој начин се непрочистени, подреденоста на жената, и „вирилната хомосексуалност“ (вид машка сексуалност која што Ева Сидвик ја нарекува „хомо-хомосексуалност“, јасно предочена со тврдењето на Жан Жене дека „мажот кој ебе друг маж е двапати маж“).
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
На пример, искуствата на жените за нивните сопствени тела и за нивните плодови (родени или неродени) би ја предизвикале крутата дихотомија на внатрешно/надворешно и јавно/приватно на начин кој би провоцирал различни одговори ако не и уште повеќе прашања за проблемите коишто се поврзани со идентитетот, врските помеѓу себството и другите, и оправдувањата на либералната демократија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Штом е дадено нејзиното постоење, нејзината иредуцибилност е тривијално следство на нашите дефинициони практики.“ (стр. 124) Главните структурни одлики на нормалната, секојдневна свест споменати од Серл, се состојат од следната дузина: конечни модалитети, единство, интенционалност, субјективно чувство, врската помеѓу свеста и интенционалноста, фокус-позадина, гешталт структура на свесно искуство, аспектот на фамилијарноста, зголемувањето, центарот и периферијата, граничните услови, духовитоста, димензијата на задоволство/незадоволство.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Врската помеѓу нас ќе бидеш ти.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Мене ме збунува нешто друго. Ме збунува некоја несинхронизираност, нарушена врска помеѓу емооционалната реакција и она што ја предизвикало реакцијата, некој ефект на шинати емоции, inappropriate emotions, којзнае што...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Но каква била врската помеѓу сурггунотt и ггурбетtотt? праша Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На мигови опфатен од чувство на дефетизам, кое беше мошне често кај балканските интелектуалци, формирани на Запад или Исток, сакаше да му каже на Татко јасно и гласно дека и нивната потрага по опасните османизми можеби ја губи основната смисла кога остануваат нерасчистени фундаменталните прашања за потеклото и врските помеѓу јазиците.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Навидум се работи за два различни поими, но тие, сепак, означуваат две варијанти на прогонството: сургунот има општ карактер, подразбира масовен и принуден егзил, додека гурбетот е повеќе индивидуална и честа појава, најмногу предизвикана на Балканот од сиромаштијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски наоѓаше врски помеѓу јазикот и кујната, зборот и вкусот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко трпеливо го слушаше, но во еден момент, повеќе во шега отколку како забелешка на излагањето на Камилски, рече: Ќе те прашам, пријателе мој, право да ми кажеш: кој ти е најслаткиот, најмил јазик?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Италијанските зборови се појавуваат во турскиот јазик, а потоа се пренесуваат и во балканските јазици, во периодот ХV-ХVI век, кога се воспоставија трговски и прекуморски врски помеѓу италијанските републики (особено со Џенова и со Венеција) и Отоманската Османската Империја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Не можеше да ја разбере врската помеѓу јаничарството во книгата на Леон Каин, личноста на Транк Спироберг и псевдонимот што Фаик Коница ќе го употреби во една меѓународна европска полемика за избор на универзален јазик за сите, наспроти моќта на секој природен јазик со милениумска или вековна традиција да служи како најдобар меѓународен јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се случуваше некој од нив да се пожали и поради недостижноста на женска, принудна врска помеѓу два исти пола или украдена финта од страна на колегијален соперник за, со чашка прекрасно виски, неронско-ораторски да заклучи дека сите најдобри муабети отсекогаш останувале по бифеата.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
На крај тој вели: „Серијата нагаѓања и хипотези мора да се држат под контрола, инаку врските помеѓу историскиот модел и новиот фонт ќе станат метеж.”
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Почнувајќи од Lost in the Funhouse, проблемите на пишувањето, положбата на писателот во креативниот процес и врските помеѓу стварноста и помнењето се меѓу неговите главни теми; самиот Барт често се појавува како лик во сопствените дела (на пример, во споменатата збирка, во ро­манот Letters, па и во овде објавениот расказ).
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тој никогаш не спомна некаква врска помеѓу неговиот чин на распопување и постапката на попадиката која го беше напуштила не само него, туку и непораснатата ќерка.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Неколкуте минути на тој необичен хипнотички експеримент го продла­бочија моето чувство за мистеријата на заемните врски помеѓу физичките дразби и нашето искуство за нив, за вкоренетоста на сетилноста во менталното устрој­ство и рамка, за моќта на социјалната динамика и структура, на нашите лични врски и робувања, да влијаат врз, дури и да ги детерминираат, нашите верувања, мисли, осети, перцепции, чувства, конструкции и однесување, до граница чие определување е невозможно.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Сфатив дека нашата персонална „реалност” е мошне зависна менлива, исход или продукт на чинители кои, како што изгледа, не зависат од оваа „реал­ност”, туку постојат во некоја независна „реалност”, која делува врз нас, но е вон нас.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Дали постојат цврсти врски помеѓу вашата изложба: “Швајцарски Визионер“ и оваа Бојсова изложба?
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Така на пример, Кант за не(среќа) вели дека за нештата по себе не може да се зборува, на тој начин зборувајќи за нив; или Витгенштајн од Tractatus-от објаснува извесни факти за структурата на јазикот, светот И врската помеѓу нив, со поента дека таквите факти не можат да се изразат.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Имаа пророчки особини, беа добри реформисти, имаа своја сопствена дисциплина, и беа анархисти.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во Tractatus-от 3.23 Витгенштајн вели: “Барањето за можност на едноставните знаци е барање за одреденост на смислата”.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Исто така, не е невообичаено резултатот да биде некоја противречност, обично ненамерна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Секогаш бев многу чувствителен кон неговата визија, бидејќи откако ја открив Планината на Вистината, единствена локација во Швајцарија и воопшто во Европа, постојано се интересирам за историјата на визионерите.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сокриен е можеби зад некој статуа, секогаш готов да се појави во вистинскиот момент, да ја одржува врската помеѓу нашите, посебно моите реакции и Централата.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Сигурно ја барате врската помеѓу напуштениот Комбинат во Елбасан и бункерите? – продолжи Х.Х.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Во врска со ова, Стег му пишува на Делкасе: “Судењето... ќе им донесе горко разочарување на оние што очекуваа дека, по истрагата од повеќе од еден месец, ќе се откријат интересни поединости околу врските помеѓу авторите на последните атентати и револуционерните комитети.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во говорот одржан на Конгресот, тој меѓу другото рекол дека врската помеѓу МРО не постои сега, “зашто Б. Сарафов сакаше да ни испрати оттука свои луѓе за раководители на Внатрешната организација.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)