вујко (имн.) - си (зам.)

Крчо замина за кај вујка си, но зборовите на татка си пренесени од Ивана му останаа во умот.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
„Мал су за комита, а не сум мал за венчање!“ — со лутина си мислеше кога си тргна од кај вујка си Ѓура.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По патот се најде со Иван од Гудјаково и, јавајќи двајцата на маските, бидејќи архивите ги наполнија со пченица, Иван му ја пренесе поповата порака на Крстета, но не можеше да го кандиса да се врати дури не го виде вујка си Ѓура, во Стара Загора.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— „Значи, сега Крсте ќе се заборче кај вујка си и после ќе му ги одработува“ — Ц'к, ц'к!“ — си направи таа и му рече да не заима.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Татко, му велеше, бездруго поучен од цариградското време, од големите средби што ги имаше тогаш со вујко си Фетхи Беј Окјар, како и една куса средба со Мустафа Кемал Ататурк, оти на Балканот се вестат тешки времиња, кога спасувањето на голиот живот, животот на чедата е неодложниот императив.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Затоа и му рече да не заима пари од вујка си Гура.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И си дојде, навистина си дојде и навистина со вујка си Ѓура и некој си Димитрија Попов, претседател од Старавина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)