Ниту галеб бел, ниту сокол низ душа да прелета.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Над градот е омарнина, по кеот мрака паднала, преку мост тропат копита, а Вардар лудо забрзал, галеби бели покренал а в соба тесна таванска Панче со млади студенти лист по лист вртат зборници.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)