Молчеше малку и го стискаше носот со црниот тап палец а потоа со променет глас додаде: - Каква ќерка, по ѓаволите?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Само иронии можам да претставувам, да шлакам по платното, тоа заслужуваат овие неранимајковци – со возбуда во гласот додаде. –Во трите галерии пројдов!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)