глас (имн.) - разбира (гл.)

Таа не нѐ слушаше, остануваше да лежи, да го гали и прегрнува мртвото тело, да шепоти нешто неразбирливо, и само по бојата на гласот разбиравме кога ја прашува и кога ја прекорува ќерка си, кога ја моли, а кога ја колне.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Сега повеќе немам за кого да живеам,“ беа единствените зборови кои сестра ми Роза ги повторуваше по закопот на ќерка си; сите други мисли доаѓаа и заминуваа, дури и оние секојдневните, оние кои по навика ги повторуваме, изгледаше како никогаш да не ќе се вратат во нејзината уста откако ќе ги изговореше, единствено таа мисла се враќаше одново и одново, како со неа да се обидуваше да го убеди своето тело дека треба да издивне.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)