„Василиј Васиљевич! Еј вие, ваше превосходство!“, одненадеж гласно и со жестина повика покрај самата Авдотја Игнатјевна, некој нов глас - глас господарски и дрзок, со заморен според модата изговор и со дрско скандирање: “Јас веќе вас сите два часа ве набљудувам; веќе три дена лежам; вие секако ме паметите, Василиј Васиљевич?
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Не се разбудија уште ваше превосходство, тоа треба предвид да се земе; тоа тие не се навикнати: ќе се разбудат и инаку ќе ве примат...“ „Оставете”, повтори генералот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)