Какви сепак, нешта! Продолжив да слушам макар и со прекумерно негодување.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
- Каде? - се слушна еден тивок глас некаде од под масата.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Се накашлав. – еве, доаѓам – ми одговори топлиот глас некаде од другата страна на ѕидот.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
„Не, јас би живеел! Не... јас знаете ли... јас би живеел!“, се зачу одненадеж нечиј нов глас некаде помеѓу генералот и раздразнетата госпоѓа.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)