глас (имн.) - сосема (прил.)

Ама кога нивните гласови сосема ги снема, ѝ се пристори дека во мракот е сосема изгубена.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
-Ти...не знаеш...дека...сееш..., - со испрекинати гласови сосема тивко, му врати старецот.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)