гледа (имн.) - или (сврз.)

Неговото лице, дури поѓаволско во живо од фотограгијата во Nature, чудесно оживеа, а и неговиот глас и рацете.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тој тврдеше, се потсмевнуваше, се умилкуваше и шепотеше - зависно од неговото гледање или стојалиште - а рацете ги извртуваше како диригент.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)