година (имн.) - се (зам.)

1864 година Се зададе облакот а заедно со него и Петар. Тој се пробиваше низ маглата, спуштена над селото, која наликуваше на облак и создаваше слика дека селото е завиткано во облак, или се наоѓа во облаци како некое идилично рајско место. Место кое паднало до рајот.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Наредната година се родија многу јагниња, телиња, ждребиња... ***
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Во 1908 година се случи Младотурската револуција која, во зачетокот, не беше националистичка турска револуција.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Патот пред неколку години се направи, струја се стави, но останаа другиве работи.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Останав со мајка ми, со сестра ми Аспасија, која на седумнаесет години се омажи во Лерна, и со брат ми Лазара, роден три години пред мене.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Кога имав девет години се главив да служам кај реснанскиот Ризван-бег за храна и облека и за да научам турски.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Студирал техника во Берлин, а во 1908 година се запишал на техничкиот отсек на Универзитетот во Манчестер.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Потекнува од семејство на богати индустријалци, кои по потекло биле Евреи, но кои преминале во католици.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Во 2000-та година се предвидува Марна да има половина милион жители.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Таа година се погоди Прочка и Бајрам да паднат во еден ден.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Последниве години се успокои од тоа. Му се гледаше дека е така добро да си живеат и да си стареат двајцата еден покрај друг, во оваа мирна куќарка скриена меѓу дрвјата во големата бавча, две свеќи во тиха црква што си горат и ќе догорат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Еве трета година се обидува напразно тој да го пречекори прагот на финалето.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
„Рано ти е да се вишиш. Јас дури во шеснаесеттата година се извишив.“
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
- Биди маж! Ако имаш три чисти запали пред тато и мама.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Секако си се метнал на мене!“ рече тато.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Зборуваше, а очите ѝ ги гледав заџарени и насолзени.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Не сакам да размислувам за она што со години се повторува на првиот училиштен ден!
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
СОЊА
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Ене, во дворот отспротива има одвратна кочина.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Никој досега не рекол дека се одвратни глувците во куќата до нас кои со години се хранат со букви.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Ги виде сите свои робови и робинки пред себе; ги виде и убавите и млади невести Доста и Дунава Макреви, ја виде и бела Бојана Жиовката, па погледот му падна и на Доста Рожденката, околу која толку години се вртка, но сега кај него немаше ни зрнце милосрдие, ни зрнце мерак, ни зрнце човештилак.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Така гледајќи ги, крвнички, тој бараше само едно: да ги најде вистинските бунтовници, иако сега сите му се гледаа кумити и бунтовници, та во својата врела глава си ги претставуваше и децата од две години како пораснале и станале кумити.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
А кога на Адемовата колиба во Валот, каде Толе со стрика му Кулета ги пасеше Адемовите овци, дојде арамијата Чанак капидан со своите другари — шест души одбор момчиња — и зеде два брава за да го подмами Адема да го фати и уцени, Толе во своите десет дванаесет години се зачуди од храброста на овие луѓе што не се плашат од Турците, и виде дека некој и со нив можел да се бори и да ги тепа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Во шеесеттите години се забележува засилено „националистичко” раздвижување во Македонија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Основната идеја била во потенцирањето на идејата за обединета Македонија, притоа критикувајки ја политиката на СФРЈ и нејзиниот индеферентен однос која го имала кон Македонците во Грција и Бугарија.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во меморандумот изготвен од Морган на 2 февруари 1943 година се нагласувало дека при изведувањето на акциите предност требало да му се даде на рудникот за хром Алатини бидејќи таа акција можела да се реализира за многу кратко време.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
По крајот на студирањето женската провинцијалка гледа да се упика за имотен „скопјанец” и по 10 години да се прогласи за стара скопјанка, а машкиот провинцијалец го наоѓа својот роднината од својот роден крај, односно „стариот скопјанец” кој пред 20 години се населил од село во Скопје, но преку дудлање станал директор или шеф у некоја државна институција.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Со години стојам збунет пред бесконечниот список на имиња на ѕвезди и болести, на месеци и на денови, на села и на цвеќиња; со години се мачам да ги насетам сенките на звучната линија на македонските придавки со години си живеам во прелага дека еден ден поодблиску ќе го запознаам, поодблиску ќе ја насетам сензначноста на емотивниот и мисловен предел на македонскиот збор.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Наредните измени и дополнувања од 2011, 2013 и 2014 70 година се однесуваат на постапката за добивање на лиценца за агенциите за привремени вработувања и на условите под кои едно физичко или правно лице да може да формира ваква агенција.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Гери Глен, кој порано работел за една антисиндикална организација, Комитетот на Ајдахо за слобода во работењето, како и за Сточарското здружение на Ајдахо, и кој еднаш неуспешно се кандидирал за место во Конгресот на САД откако беше републикански комесар во Бојс, во 1998 година се преселил во Мичиген за да лобира за даночно кредитирање на школарината за избрани универзитети, кое потоа гласачите не го изгласаа.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
За десетина години се иселија сите од семејството на Петрета Великанов. Двајцата синови со жените и дечињата Нов Зеланд фатија, двете ќерки со зетовите Австралија.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Или, на друго семантично рамниште, кога во истата приказна истиот јунак, предок на махараџата Раџнапур кој уште во 1521 година се расправал со ајдуци, ќе му претскаже на нараторот дека „по две години ќе оболеам од птичја болест и оти не ќе говорам, туку понајчесто ќе чурликам и чурликот ќе го запишувам и од него ќе направам книга во која многумина болни ќе влегуват, здрави ќе излегуваат“ - што друго значи тоа освен дека нараторот ќе стане поет и дека со својата поезија ќе ги лекува луѓето?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Српските посланици вистина седат во Петроград по неколку години со ред, но по 4-5 години се менуваат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
По нивна иницијатива во почетокот на деведесетите години се образува едно национално сепаратистичко движење со цел да се одделат интересите на Македонците од бугарските со издигнување на едно од македонските наречја на степен на литературен јазик за сите Македонци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие ја составија во Бугарија основата на работењето во полза на Македонија. 117 „Гркоманите” во Белград од година во година се зголемуваа со нови „гркомани” и „бугаромани” но и едните и другите внатре во Србија мачно се преобрнуваа во „србомани”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
По неколкуминутна кондензација во еден од помалите облаци, почна да тече. 20 години се слеваа низ лицето на Џони а тој стоеше мокар со отворена уста кон небото.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Сега знаеше дека сите тие дискусии биле само навидум плодни, а всушност биле јалови, испостени како влажна земја на која со години се садел ориз, па сега не може да прими ништо друго.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во тоа време Европа, ако знае дека се поминати шест или седум години откако Американецот Јозеф Хенри ги создал електромагнетите со голема сила (електричен мотор!), не знае дека во еден дел на Македонија мажите се впрегнуваат во рала и во двоколки.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Но ранетата волчица можела да се пои од Климентовите води и да ја наслушнува со жили тешката бучава на недопрените шуми неподелени помеѓу ајдутите и рисовите; секирите на фукарата и бичкиите на имотниците не стасувале да ја ограисаат целата невиност на животворното зеленило над кое, секогаш, и небото е посино.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Тоа бил миг што еднаш во годината се јавува: наеднаш од две страни зачикчирикале две птици исплакнувајќи си ги грлата со сончева гаргара; потоа попукале сите возможни пупки на дрвјата и на грмушките, бело, жолто и румено, и го поплавиле светот со сладок мирис од кој и лицата на старците се измазнувале; и потоа од проѕирните далечини како да надошле златни потоци.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И во своите педесет и три години се надевал дека ќе има деца.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во таа година се протерувани од Шпанија со удари на антиклерикалното движење језуитите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Што било потаму? Ништо... Кога до жолчка понижениот Адам Лесновец (самиот тој од гордост си го измислил славољубиво второто име) се вратил во пештерите и кога раскажал, издувувајќи ја со зборовите и маката од себе, дека се повлекол пред жените зашто не сакал да ги тимари (кобилите, рекол) со ластегарка од жал кон животворното млеко што можело да им секне а кое утре требало да ги израснува идните каменоделци, луѓето се насмеале.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Споменувал и некоја жена меѓу ѕвезди и сини пеперуги.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Волчицата- стојбина, со грч во секоја нишка месо, се скаменувала подивена и капната од рани, на каменот никој веќе не барал и не наоѓал траги на Климентовиот дух што над деветстотини години се движел од немило до недраго како призрак на некогашниот жив призрак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со години се лекуваат, но безуспешно.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Плусот секогаш го добиваше за време на фестивалот на палачинката, кој секоја година се одржуваше во почетокот на јуни.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Годинава се беше случила неродна и феласите ги чуваа овие спасоносни плодови за гладните месеци коишто веќе беа дојдени во овие зафрлени населби.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Седнавме до нив на масата затоа што веќе немаше друга слободна и заподенавме „хм-хм“ муабет, ама овие си се најдоа по кавадаречки и лафот веднаш стана божем 100 години се познаваат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Пред две години се пензионираше во Одделот за испитување на издувните гасови што ги испуштаат автомобилите на компанијата „Волво“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Плашејќи се одново да започнат со веќе ризичната трговија, и не сакајќи да ги изложат животите, истата година се доселија на Имотот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Дури си помлад и годините се подолги, вели Мирче.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- „Нема проблем“ -му рече Марија. „- Единственото што ми треба е телефон.“ Тоа беше точно, а ѝ требаше само за да го предупреди сопругот дека нема да стигне навреме.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Таа беше Мексиканка на дваесет и седум години, згодна, сериозна, а нејзиното актерско име пред неколку години се прочу низ поголемите театри.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во триесеттите години се обидува да се доближи до официјалната идеологија и го избегнува прогонството во Сибир.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Од 1946 година, па сè до крајот на шеесеттите години, и покрај рехабилитацијата, неговите дела не се печатат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Пред сѐ, Sel е хомоним со scel (жиг, потпис), а 1922 Duchamp веќе неколку години се беше занимавал со редимејдите.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
За да можеме да го разбереме полното значење на овој вториов псевдоним создаден 1992, две години по Rrose Selavy, мораме да им посветиме внимание на значењата на зборот Marchand (трговец) и Sel (сол).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Младите и оние на твои години се протегаат на туѓина, ама во себе.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
На своите дванаесет години се потпишував со ЕМ, бидејќи никако не сакав да ја запомнам буквата Л, зашто таа на нешто многу лошо ме потсеќаше.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
За Албер Ками, распнат меѓу медитеранските екстази од детството младоста и пресметките со европската историја, ова раздвојување на животот, го предизвикува чувството на апсурдот, кое ќе ја структурира во сегмент од филозофски систем...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во текот на моите дипломатски години се најдов во Типаза и Картагина, двата доминантни топоса на медитеранските екстази и историските негации кои се во генезата на филозофијата на апсурдот во универзумот на Албер Ками.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во храмот Света Софија, на чии ѕидови запрела светоста, летот на синиот ангел, како симбол на човековото вечнеење меѓу земјата и небото, потоа на поетскиот мост на излезот на реката Дрим од Охридското Езеро, на пат кон морињата на светот во далечната 1978 година се славеше враќањето од егзил на големиот шпански поет Рафаел Алберти, но и другото враќање од егзил на палестинските поети на чело со нивниот бард Махмуд Дарвиш.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во доцните августовски денови, кога бреговите на Езерото се чудесно обележани од најубавите сончеви залези во светот, поети од светот бараат место во вечниот Парнас, само еден од нив доживува вистинска конгрегација, станува добитник на златен поетски Венец, а во катедралната црква Света Софија, му се приредува поетска вечер, како колективна молитва на поетската вистина на планетата Земја.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
За волја на вистината, треба да се истакне дека во Тунис со Уставот од 1959 година се воспостави повеќепартиски систем, но почнувајќи од 1963 година, фактички постоеше само владеачката Уставна социјалистичка партија (поранешниот Дестур и Неодестур).
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Од прво одделение нѐ тераа да цртаме храбри партизани и курирчиња и на сите ни беше смачено кога моравме за секој празник да цртаме као партизаните со петокрака ѕвезда на капата пукаат во Германците и ги победуваат или пак, ќе ни дадеа состав како курирчето Славко ги надитрило Германците, се разбира, тоа секоја година се повторуваше.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Голем бој вие имавте таму на север со Паша бег и со Кирич Догана, а видов на скопскиов пазар за робје и дете од четири години се продава за дваесет аспри.”
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
„Еве, например”, рече тој, „јас никогаш не ги оправдував оние глупави крстоносни походи благословени, божем, од папата, кои цели двеста години се упатуваа со своите војски кон Ерусалим, за да го ослободат од муслиманската власт.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Од 1998 година се овозможи работничката на породилно отсуство да се врати на работа, „ако сака“ (!?), пред завршувањето на своето породилно отсуство (чл. 1, ЗИДЗРО/98).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
А ако, пред истекот на овој рок, настане потреба за вршење на истите работи – предност за склучување на договор за вработување има работникот на кој претходно му 39 престанал работниот однос (чл. 98, ЗРО/05). 24 Значи, дотогашниот законски рок од две години се преполови, повторно на штета на отпуштените работници!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Сите овие години се обидуваа да му втиснат во мозокот претстава дека е припадник на најмоќната, најспособната нација.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Тој почнуваше од малото селце Соколово на Дрина кај Вишеград во кое околу 1505 или 1506 година се роди обично машко дете во едно сиромашно селско семејство.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Попот, бидејќи секој ден имаше работа со господ и знаеше колку е голем овој, се најде поласкан од Јована што го спореди со него и реши да му помогне на својот стар пријател, Иако за овие три години се „посрби“, за која постапка и го намрази.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Учебната година се сврши, учениците си отидоа секој дома и наш Крле си појде кај татка си, во Жиовчевата куќа, да живее заедно со зарачницата своја, Анѓа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Во градот не престанувала постојаната парада на разните војски, готови за некоја голема битка која со години се очекувала.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Нели, бидна и она што со години се очекуваше. Жената на Иван Степанович, Анастасија, се породи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Се разбира, овој значаен настан беше обележан на посебен начин.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Доколку добро и точно бројам, ама и доколку соодветно паметам, оваа книга што неодамна си ми ја испратил по виртуелниот гулаб-писмоносец, епистоларниот роман Потрага по Елен Лејбовиц, би требало да е деветтата книга од Твојот балкански серијал, кој се развива еве полни шеснаесет години.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Книга што се чува во јавна библиотека, чекајќи да ја допре некоја пријателска рака, е една од таквите добра.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Со години се обидувам да се доберам до една од нив (веќе спомнатите Пријатели, објавени во 1986 година), бидејќи навистина би сакала да си ја имам дома.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во Министерството на војната подвлекуваат дека говорот на Черчил не одговара на вистинската состојба во земјата.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
119 Каква беше политиката на Соединетите Американски Држави спрема Југославија во почетокот на 1944 година се гледа од телеграмата испратена од К. Фотиќ до Божидар Пуриќ на 11. III 1944 година, во која вели: „Американските офицери кои биле кај Дража носат прекрасни извештаи за Дража.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Таа есен илјада деветстотини седумдесет и прва година се запишав на Факултет да студирам француски и италијански јазик.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
По неколку години се вработи во Националната библиотека.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Населението од година в година се зголемува, а и потребите растат.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Во ноември истата година се формира и СНОФ (Словеномакедонски ослободителен фронт) како засебна антифашистичка организација на македонското население од Леринско и Костурско.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Во 1949 година се формира КОЕМ (Комунистичка партија на егејските Македонци).
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)