година (имн.) - од (предл.)

По една година од работењето тој се информира дека му сле- дува и поголем надоместок за патарина.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
По истекот на рокот од пет години од денот кога одлуката станала правосилна предлог за повторување на постапката не може да се поднесе, освен во законски предвидените исклучоци (в. чл. 394, ст.1sq и ст.3sq од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Атмосферата за работа во фирмата почна да се влошува со промената на раководството и сопственоста, во првите години од минатата деценија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Предлогот за повторување на постапката се поднесува во рок од 30 дена.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Љ. Х. против „Киро Ќучук“ Спор за неисплатени плати и неподмирени придонеси1 Non omne quod licet, honestuum est Не е сè чесно што е дозволено! (Paul. – D. 50, 17, 144 pr)
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Инспекторот на трудот, со решение, ќе го забрани вршењето на работи на работодавачот ако не води, неправилно води или злоупотребува електронско евидентирање на полното работно време и на прекувремената работа (чл. 259, ст.1, ал.4 од ЗРО). 256
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, поради овие неплатени години од стажот, тој не може да го оствари своето право на пензија.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Проблемот на Анчевски со фирмата почнува од април 1997, кога работодавачот престанува да врши уплата на задолжителното пензиско и инвалидско осигурување кое трае нешто повеќе од три и пол години – сѐ до април 2000.3 Согласно тогашните важечки законски прописи, кои веќе не се на сила, на Анчевски му престанува работниот однос по сила на закон (ex lege) поради навршување 40 години работен стаж.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Луан Старова мошне умешно владее со иронијата и магијата. (Magazine littéraire, No 354, mai 1997) Избор критички фрагменти за Времето на Козите (1993 ) - дваесет години од објавувањето - Во Времето на козите, уште од насловот, сме обземени од волшебноста на алегоријата која, со текот на раскажувањето, станува сѐ поопресивна.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Исак веднаш ја отвори книгата за теоријата на веројатност, за да се потсети како гласеа некои од правилата што ги имаше подзаборавено, бидејќи поминаа веќе 10 години од завршување на образованието, кое и онака не му послужи многу на работното место што го имаше сите овие години наназад.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Шетајќи по панаѓурите низ Мариовските села, уште во првата година од женењето, на Спасовден, се запозна во Полчишта со Јована Мачникот и овој го прибра кај себе за да го научи на неговиот занает.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Скотје во тоа време ги живееше дваесеттите години од Чикаго. Алкохолот во смрадот навечер можеше да се набави само во локалните кооперации и само ако го знаеш пиљарот да ти дае под рука.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
3. Баге од немајкаде стана новинар. Во последниот клас од гимназијата и во последната година од окупацијата, не падна на матура ами падна во затвор
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Условите за добивање на оваа субвенција е кај работодавачите да нема намалување на бројот на вработените на неопределено време три месеци пред денот на вработувањето на нови работници, освен во случаи на смрт или пензионирање, на вработеното лице да му се исплатува најмалку минимална плата утврдена со закон за полно работно време, обврска да се задржи на работа ова лице уште две години по завршувањето на периодот на субвенционирањето, кој пак исто така изнесува две години од денот на стапувањето на работа на работникот.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Јас го убедував дека такво нешто немало; го познавав Стоби одлично, оти и Земанек го сакаше и ние често доаѓавме тука во првата година од бракот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
И по многуте години од нејзината најсреќна ноќ, таа беше спремна да раскажува само за онаа убава починка во гостилницата кај Бањи, каде што гостилничарот им варел јајца во водата на врелиот извор на бањата а се разбира ќе спомнеше и понекое доживување или необична поединост од тоа долго патување низ ноќта кога размислувањата за среќата повремено ѝ ги прекинувал коњот со гласното фучење, а ќе го спомнеше патем и одговорот на птиците содржан во нивните исплашени крикови што ќе уследеле веројатно поттикнати од фучењето на коњот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
(Имаше и такви крикови: ти се чини дека ја расцепуваат темнината и придонесуваат да си замислиш некоја чудна звучна светлина).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Тоа беше наскоро, откако се наполни една година од смртта на мама.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Првите две години од училиштето ги завршив со одличен успех, и тоа така мораше да оди и понатаму.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Утринава зготвив телешка чорба,“ рече мајка кога го пречекоривме прагот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Додека се враќавме со мајка кон нашиот дом, се сетив на оние години од раснењето, кога се имав отуѓено од Зигмунд, и кога од дома излегував само со неа – чекоревме една покрај друга до пазарот, или до продавницата на татко, и нешто во ова наше враќање дома ме потсети на тие наши прошетки.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
По неколку години од возбудливиот настан со сестра Ангелина, почувствував некоја чудна сила која ме тераше да го пронајдам и извадам портретот, повторно да му се навратам, да го поправам, да си го окајам гревот. Големиот грев.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
„Мојот пра-пра-пра дедо, махараџата Раџнапур, по неколку години од крвавото собитие се оженил, велеше, се удомил во некое овче-полско село, им изродил род, а тој род изродил свој род и така до ден денешен.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ме погледна зачудено Масим, синот на стрико Бојан, ја подотвори устата во чудо, ги ококори очите и прекорно ми рече: Какво писмо ти пратил татко, кога тој почина пред една година во Домот за старци во Катланово, го погребавме по сите обичаи на градските гробишта, му правевеме помен на четириесеттиот ден и парастос на годината од умирањето?
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Особено таа недоверба и наплив од Срби во македонското друштво настапи во II година од неговото постоење при инспекторот гимназискиот проф. Јуришиќ.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
94. Организираното револуционерно движење во Македонија има знатно подолга историја и започнува всушност уште во 60-тите години од XIX век, коешто изведе и масовни востанија (Разловечкото во 1876 и Кресненското во 1878 год.) што станаа одредници во новата македонска историја, но Мисирков има полно право кога образувањето на најмоќната организирана револуционерна сила во земјата – ТМОРО – ја поврзува непосредно со македонските интелектуалци што учествуваа во тие бегства од Македонија во Белград и во Софија и во акциите особено во Бугарија на самиот почеток на последната деценија од минатиот век.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Може ли да се претскаже каква ќе биде судбината на Македонија под Австро-Унгарија: Босна и Херцеговина јасно ни покажуваат оти не ќе поминат ни 10 години од австриската окупација кога ќе зафатат Македонците, без разлика на вера и народност да си ги оставуваат своите катови и да се иселуваат.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Во тоа време, по неуспехот на востанието во Савоја, италијанскиот револуционер Гарибалди е во Јужна Америка каде ќе се бори за независноста на Рио Гранде и на Уругвај, Делакроа го оживува со цртежи Шекспировиот Хамлет, а во Македонија, по пет години од раѓањето на поетот Прличев добитник на првата награда во Атина за поемата Сердарот, негде на планината Бистра изгоруваат живи во плевна двајца стари иконописци заедно со голем иконостас за некој крушовски манастир.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во истата година, по неколку месеци откако Његош ја создава првата печатница во Црна Гора (четири столетија и две децении по отпечатувањето на Гутенберговата Библија), Џемс Гордон ја изненадува Америка со дневниот весник New York Tribune, големиот врсник на непознатите Новине хорватске на Људевит Гај.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И, додека е во тек преселното движење на холандските Бури од еден во друг дел на Јужна Африка, ларпурлартизмот ѝ готви на уметноста стапица за да ѝ ги скине врските со животот, граѓанската класа во Шведска бара укинување на племството што можеби, според правдата на развитокот, ќе подава рака да испроси трошки од „никаквечката“ трпеза.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Во илјада осумстотини триесет и петтата година, со раѓањето на еден од римските папи Пио (X), (по пет години откако францускиот венеролог Рикор докажал дека луесот и гонорејата се две различни болести), на ватиканската ризница ѝ се бројат или ќе ѝ се избројат околу дваесет илјади дукати како данок од проституцијата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Поминати се дваесет и една година од првиот писок на Стивенсоновата парна локомотива - во Германија и во Белгија се градат железнички линии.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
По една година од париското издание на Мицкиевичевиот Пан Тадеуш и од Сонетниот венец на Словенецот Прешерн, Неофит Рилски ја создава првата бугарска граматика и ја објавува Јаков Грим својата Германска митологија.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Подолго време, речиси неколку години од новата ренесанса на нивната љубов, се наметнуваше прашањето - зошто повторно не може да забремени.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Беше премногу сериозна за да открива детали, и тоа на оние кои имаа дупло помалку години од нејзините.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- „Ете, толку години от коа умрел татко, јас сум ден и ноќ, сѐ по надвор, под ведро небо; дома си идам по еднаш на годината; со никого не се познаам, ни пријател имам, ни душман имам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Ја, како нејќум да напраам такоф греф, ти кажуам, го остаам на тебе и на Господа!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
На враќање, видел едно орле дур' в' облаци и 'и пушчил двата сокола, шчо 'и имал со себе.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Чудно ми е како тоа две години од мене постаро момче може толку да се лути заради овој невин прекар.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Од престолнината сабајлево ме известија дека нашиот секретаријат треба да се вклучи во прославата на јубилејот - десет години од владеењето на генералот Стојан.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Не знам во кој век и ден, во кожата на некој друг, сме ја доживелае или сме ја слушале прикаската за ковчегот на ветропирестиот Демофонт што му го подарила жена му на Филида да го отвори по една година од неговото одење на Кипар: кога ќе ја изгубиш надежта дека ќе ми се вратиш, ѕирни во него.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Работејќи триесетина години врз сиџилите, во битолскиот кадилак (од XV до XIX век), кој ги откри, ги систематизираше и ги преведуваше во триесетте најубави години од својот живот, па можеше да состави еден вид енциклопедија од поимите на исчезнатото време, но ова што сега го работеше со Камилски, можеше да претставува игра од неговите големи соништа на Балканот, како единствен калауз да излезе од самиот себе.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во Рим преторијанската гарда била основана пред две илјади години од императорот Октавијан, наследникот на Јулиј Цезар.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Само неговата балканска оставина содржи седум илјади страници во седум томови, на којашто ѝ посветил дваесет години од својот живот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во право си, пријателе Камилски, Книгата на патувањата на Челебија ни го враќа од митската меморија на Скопје изгубениот XVII век, ни ја опишува истава чаршија низ која чекориме, маалата кои опстанале во остатоци, тврдината Кале, Безистенот, Камениот мост, џамиите, амамите, приспособени на денешни потреби...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Само ако погледни човек што ни се случува нам, тука во Битола, каков пад во последниве 20тина години од времето на балканските војни, па светската војна која ги зовре европските мозоци!
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И маршалот Тито, во последните години од животот, во едно исповедно интервју, поставувајќи си го отворено прашање дали ќе живее во историјата, ќе рече дека е свесен дека малку животи загрозил за да спаси многу повеќе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Во сите средби кои ги имав со Јасер Арафат, по разговорите кои се однесуваа на меѓудржавните односи (најчесто на југословенската политичка поддршка на Палестина во светот на неврзаните, во меѓународните организации, во прв ред во ООН, каде што Југославија, сѐ уште играше значајна улога, каде што имаше вешти дипломати како и помошта која ја добиваа Палестинците), настојував да си ја дополнам претставата за оваа комплексна личност, кој во крајна линија беше еден вид Ахасфер, во вечна потрага по својата татковина!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И тој како и многумина други арапски водачи веруваа во неврзана Југославија, повеќе отколку што веруваа нејзините жители во неа, во најкритичните години од нејзиното постоење кога нејзините водачи ја почнува пеколната игра на националистичките делби.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Го познавав и неговиот претходник, амбасадорот Петер Себастијан, кој ќе мине најголем дел од својата дипломатска кариера во арапските земји, а во Тунис ќе службува во последните години од режимот на Хабиб Бургиба (1984- 1987). Имавме убави односи.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Исто така, тој не смее да ја изнајмува, дава под закуп или отуѓува опремата што ја купил со средствата од Фондот, во рок од три години од денот на добивање на опремата (чл. 15, ЗИДЗВИЛ/04).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Статусот на човековите права во Република Македонија, 20 години од почетокот на транзицијата, сѐ уште е незадоволителен, сѐ уште нѐ прави „млада“, „недоразвиена“ демократија.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Имено, наведените асоцијации можат да поднесат барање за преиспитување на репрезентативноста, по истекот на период од една година од денот на донесувањето на решението за утврдување на репрезентативност (чл. 36, ЗИДЗРО/окт.09); г) со четвртата измена на ЗРО (2005), од октомври 2009, покрај веќе опишаните новитети, во преодните и завршни одредби на ЗИДЗРО/окт.09, беа предвидени уште четири нови членови поврзани со оваа тема:
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Бидејќи невработените лица и при најдобра волја не секогаш би биле во можност во роковите утврдени со ЗВОСН да се пријавуваат на објавените огласи и да достават доказ дека така постапувале, објективно, со одредбите на Законот од 1997 и со измените од март 2000 година од невработените лица се бараше нереално преголем ангажман за решавање на својот проблем со невработеноста.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Претходно, работодавецот имаше право на исплата на средства по истекот на три години од денот на престанокот на работниот однос на неопределено време на дотичното инвалидно лице (чл. 18, ЗИДЗВИЛ/јули.05).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
И ако прашаш во кое време , знаат и во одговор ќе речат дека тоа станало во времето на грчкиот цар Михаил, бугарскиот кнез Борис моравскиот кнез Коцељ - во годината од создавањето на светот 6363*.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Поминаа и десет години од одведувањето на Анѓелета.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Некои стручњаци пресметаа дека за пет илјади години од денес, вкупната тежина на населението ќе биде поголема од тежината на самата планета.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Само ти и господ можете да ме спасите, — му рече и му ја предаде кусата манлихера што му ја купи Толе Паша во Софија пред петнаесст години од „Браќа Иванови".
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И така дедот Стале веќе во првите петшест години од создзвањето на манастирот располагаше со чифлиг од 80 хектари најубава земја, со булук од седумосумстотини овци и кози, со сурчја од шеесетседумдесет говеда и коњи, со седумосумстотини овци и кози, со сурија од шеееетседумдеоет говеда и коњи, со седумосум ѕевгари волови, со стоипедеоетдвесте кошници пчели и стодвесте кокошки, врз сето тоа со седумосум души момоци како отец Арсенија на чифлигот од свети Горѓија во Метуите.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Колку брзо ѝ минаа годините од нејзиното солунско детство до овие времиња, во куќата крај реката, близу мостот.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Минуваа години од Татковото заминување. Само Мајка знаеше како ја совладуваше самотијата во сите нејзини нијанси, останувајќи постојано свежа, на свои нозе.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ервехе, во 1943 година од Струга, ќе појде на пат, веќе мајка на три сина, со шестмесечно ќеркиче повојче ќе појде кон Тирана, бездруго на последно видување со семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Минаа години од последното идење кај Манастирот. Тогаш беше жива Мајка.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
На трите години од помеѓу гробот на старецот извреа два извора што се и ден денеска.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)
Но затоа пак љубомората скусува барем десет години од животот! не се срамеше да ми префрли или да ме посоветува.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Знам дека се шегуваш, ќе ѝ речев за да ја приземјам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Храната е добра. Минаа десет илјади години од последната храна.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Прекрасниот цвет на лицето на Нова Година од ден на ден стануваше сѐ поневесел, свенат.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Мисата ја водеше Дон Симон Јубани, кој беше минал 26 години од животот во затвор.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Но сепак, ако читањето е субјективно, а сказот креација на јазикот, историјата (преттекст на сказот) се вкоренува во тоа што било живеано, траело близу педесетина години од страна на албанскиот народ.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Тој настапува за некого порано, за некого подоцна, но отприлика некаде по дванаесеттата година од животот.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
А кога се враќав, си велев цела година од постела да не станувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се сетив на баба која и по триесет години од смртта на нејзиниот девер, сметаше за нужно да му ги направи сите редови што се носат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)