Така се случило една година официјално да бидат регистрирани само две раѓања во македонските квартови.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Неговата земја веќе десет години официјално беше Австралија, а македонски зборуваше само еднаш месечно, по телефон, кога во ниедно време меѓу денот и ноќта, заради разликата во времето, ќе се јавеше да ја праша мајка му како се.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)