И таа самата не знаеше како изгледа зимата. Секоја година штом ќе се заредеа студени денови, сите ластовички од овој крај тргнуваа на далечен пат.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Така е секоја година штом ќе пукне пролетта, заминувааг најсилните, најздравите, тие што се најспособни, одат на печалба да најдат корка леб скриена на дното од некој рудник или во чадот на некоја фабрика.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)