Дремев обвиткан со својата горделивост дека изградив куќа, речиси, со свои раце и по своја крајка, исцртана со своја рака, на што многумина се изнасмеаја.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Додека тој пистаел-наратор дреме „обвиткан со својата горделивост дека изградив куќа, речиси, со свои раце и по своја кројка“, ќе почне да го боли „тишината, празнината и самотијата“,а тогаш ќе го напуштат и зборовите и ќе го „насели пустински песок, немост и глува тишина“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)