Бреза веднаш се искачи на високите столови крај шанкот, а јас застанав од другата негова страна, каде што обично гостите ги послужува шанкерката.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Кога седнаа, додека тој гостите ги послужуваше со супа, сепак, божем попатно, рече: „Намерно едната чинија ни е различна. За да ја разбиеме еднообразноста“.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Легнавме некаде пред зората. А кога се разбудив, гостите ги немаше.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)