Арно ама, гранката беше незгодна за сечење, не можев да се држам ни да ја сечам, освен ако не седнам на неа и да ја сечам меѓу мене седнат и главното стебло.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Сето зеленило од нив, сите гранчиња беа искршени, исечени, однесени. Каде?
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Сето зеленило од нив, сите гранчиња беа искршени, исечени, однесени. Каде?
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Мислам дека ова прашање што беше упатено од највисоката гранка беше причина за оној коментар на Катерина, за кој подоцна тврдеше дека не се сеќава оти го изговорила.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)