Јас со грбот бев свртена кон вратата и не го видов кога влегол, не го видов сè додека не застана до масата.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Виде, не виде Кога еднаш сврте грб, не виде... дали сушата ги спржи цветовите на розите и дали само трнот остана, дали водата се излеа и ги поплави сите спржени рози, а дека трнот остана, дали дуваше ветер кога со грб беше завртен.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Го најдов на вратата и отидов по тебе, а те најдов до глуждови во морската пена, твојот свилест грб беше укочен, погледот ти се губеше во далечината.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)