Зад грбот можеше да почувствува како сите го загледуваат неговиот син комбинезон.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Целиот свет на грб можам да го кренам и да го носам, Луцијо, само за тебе; не сум јас толку слаб како што ти се чини, Луцијо!“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Грбот може уште многу замаени, опијанети и забегани да понесе на кркуш, за да не се срамотат кога ќе се прпелкаат во пепелта.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И штотуку сфаќам дека зад грб можам да ѝ помогнам побрзо да го мине патот до уличната врата , до земјата и малку под неа, ја снемува.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Така беше побезбедно; иако, како што знаеше добро, дури и еден грб може многу да каже.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Мушамената торба ѝ паѓа од раце, и штотуку сфаќам дека зад грб можам да ѝ помогнам побрзо да го мине патот до уличната врата, до земјата и малку под неа, ја снемува.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)