грб (имн.) - свртен (прид.)

Сан Франциско сцената ја чинеа бендови и публика кои живеа заедно и ги делеа искуствата, додека, од друга страна, Велветите беа потполно оддалечени од луѓето - мислам, буквално свиреа со грб свртени кон публиката.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Од друга страна, клинците на есид навистина изгледаа среќно, уживајќи во малите работи како што се прегрнувањата и бакнежите.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тогаш кога, додека Летка лежеше на каучот, со грбот свртена кон телевизорот во кој од спротивната страна зееше Едо, побара од него да се расоблече за да го гледала.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Самата интерпретација ќе зависи од нивото на нашата популарна информираност која и за Хјум ја диктира комуникативноста на сликата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Без таквата информираност сликата Анатомија на небеско суштество (Anatomy of a Sky Creature, 1993) на Rod Dickinson (р. 1965) нема многу да ни каже со оглед дека во потполност е условена од поп-културните дискурси. (Ако жанрот со кој до сега се занимававме главно беше „еротски трилер“, ако не и чиста порнографија, сега тоа е science fiction.)
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Дојди назадечки ваму. (Михајло доаѓа со грбот свртен кон арамијата.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Сервирката стоеше со грбот свртена кон мене.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Сега ја најде веќе заспана, со грбот свртена кон него.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Што направив? - постојано се прашував додека газев по тревата, со грбот свртена кон чичковците.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тие нешто си разговараа, мислам дека ги начув како зборуваат за некакво јадење.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Но, кој ја губеше среќата која беше таа со грб свртена карлица на кралица и на метреса, кој рамнодушен не те оставаше не знаев.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Многу поважно од “индивидуално-психолошките” и “психоаналитички” проблеми на неколкумина маниристи е нешто друго: појавувањето на мотивот на инверзија во маниристичката уметност и литература. (...) Постои еден цртеж на Леонардо, едно од неговите потаинствени дела: Piacere e dispiacere (Пријатност и непријатност).
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
За него Леонардо, меѓу другото, пишува: “Стојат со грб свртени, си противречат, имаат иста желба но не се усогласени.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)